ﯾﻪ ﻭﻗﺘﺎﯾﯽ ﺣﺎﻟﻮ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻫﯿﭽﯿﻮ ﻧﺪﺍﺭﯼ

ﺗﻮ ﺧﻮﺩﺗﯽ

ﺩﺍﻏﻮﻧﯽ

ﺩﺭﺩ ﺩﺍﺭﯼ

ﺳﺨﺘﯽ ﻣﯿﮑﺸﯽ

ﺍﻣﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﮐﻢ ﺑﯿﺎﺭﯼ

ﺍﯾﻦ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﻭﺯﺍﺭ ﺍﺭﺯﺵ ﻏﻢ ﺧﻮﺭﺩﻧﻮ ﻧﺪﺍﺭﻩ

ﺍﯾﻨﻮ ﺑﺪﻭﻥ ، ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺰ میگذﺭﺩ...

بعضی وقتا انقدر روی دور بد بیاری هستی كه:
اگه بی حركتم یه جا بشینی ممكنه میز همینجوری بلند بشه و بیاد پایه اش رو محكم بزنه به انگشت پات و برگرده سر جاش…!

وقتی دستت تو دست عشقته و آروم یه فشار کوچیک به دستت میده ...
بی تفاوت ازین فشار رد نشیا
داره باهات حرف میزنه
...
میگه دوست داره!
میگه هوات و داره!
میگه حواست به من باشه!
میگه حواسش بهت هس!
میگه تنها نیستیا!
میگه....
تو هم همینجور که دستت تو دستشه
آروم انگشت شصتت و بکش رو انگشتاش...
آره
یه وقتایی بی صدا و بی نگاه حرف بزنین

گاهی وقتا توی رابطه هانیازی نیست طرفت بهت بگه :برو !همین که روزها بگذره و یادی ازت نگیرههمین که نپرسه چجوری روزا رو به شب میرسونی ... ... ... همین که کار و زندگی رو بهونه میکنههمین که دیگه لا به لای حرفاش دوستت دارم نباشهو همین که حضور دیگران توی زندگیشپر رنگ تر از بودن تو باشههزار بار سنگین تر ازکلمه ی برو واست معنا پیدا میکنهپس بروقبل از اینکه ویرون تر از اینی که هستی بشی...!

یه وقتایی دلت می خواد
یکی از پشت سر چشماتو بگیره و ازت بپرسه :
اگه گفتی من کی ام ؟
تو هم دستاشو بگیری و بگی:
هر کی هستی فقط بمون

كسی گفت به من : تو چقدر تــنهـــــــایی !!! گفتمش در پاسخ : تو چقدر نادانــــی !!! تن من گر تنهاســـت ... دل من با دل هـــاست ... دوستــــانی دارم، همه از جنس بلــــور ... كه دعایم گویند و دعاشان گویم ... یادشان در دل من، قلبشان منزل من ! *********************** حكایت رفاقت حكایت سنگهای كنار ساحله كه یكی یكی جمعشون میكنی توی بغلت بعدش یكی یكی پرتشون میكنی توی آب.اما یه وقتایی سنگهای قیمتی گیرت میاد كه هیچ وقت دلت نمیاد پرتشون كنی تو یكی از اونایی

یه وقتایی...
اما کسی رو پیدا نمی کنی ...

یه وقتایی هست که چشمات داد میزنه تنهایی رو ...

اما هیچکس نمی فهمه ...

یه وقتایی هست که بغض بدجور گلوتو فشار میده ...

اما جرأت شکستن نداره ...

یه وقت هایی دلت میخواد کسی کنارت باشه...

اما هیچکس به غیر از تنهایی نیست...

دم تنهایی گرم که هیچ وقت تنهام نذاشت.