در سرزمــین من کــسی بوســـــــــــه فرانسوی بلد نـــــیست..

اینجا مـــــــــثل آلـــــــــمان پل عــــــــــشق ندارد….

از گل رز هلندی هم خبری نیستـــــــــ..

حالم خوبه

دوست دارم کسی در چشمانم نگاه کند و بگوید

راستشو بگو...

سگی پارس می کند

و ناگاه

پایم گیر می کند به فلسفه ی هگل

و تمام حرفهای عاشقانه ام

از چمدان پدری ام می ریزند بیرون

دستم را می گذارم بر اشک هایم

و دود بهمن آبی را می دهم بیرون

..

سگ پارس می کند و من می ترسم

از چشهمایش که نه !

از درد کنج چشم هایش

و تمام تنم که نه

تمام ته مانده ی تکه هایی از دلم می لرزند

..

می ایستم

پک بعدی را عمیق تر میزنم 

واژه هایم را تقسیم می کنم

و اشک هایم را پاک ..