♥ نگار ♥
در کافه تنهایی
کاش چیزی دیگر جز دلم هم پیشِ تو جای می گذاشتم
دل را می توانی انکار کنی
پنهان حتی
اما شاید اگر ردِ دلتنگی هایم را در چشمانت می کشیدم
هرکس خیره به چشمانت می شد
مرا می دید
که سرگردان دارم در مردمکانِ چشمانت می گردم
اینطور لااقل
شاید کسی؛ جایی؛ روزی از تو می پرسید
می پرسید :
کسی خودش را در تو جا گذاشته ؟
و تو
یادِ من می کردی
یادِ دلم
و یادِ سرگردانی هایم....
دل را می توانی انکار کنی
پنهان حتی
اما شاید اگر ردِ دلتنگی هایم را در چشمانت می کشیدم
هرکس خیره به چشمانت می شد
مرا می دید
که سرگردان دارم در مردمکانِ چشمانت می گردم
اینطور لااقل
شاید کسی؛ جایی؛ روزی از تو می پرسید
می پرسید :
کسی خودش را در تو جا گذاشته ؟
و تو
یادِ من می کردی
یادِ دلم
و یادِ سرگردانی هایم....
(من هرچی میگم از نزدیک دیدم) 
