مـے ترسم از نبوבنت و از بوבنت بیشتر...!

نـבاشتنت ویرانم میڪنـב وבاشتنت متوقفم...!

وقتـے نیستـے ڪسـے را نمـے خواهم و وقتـے هستے تورا میخواهم..!

رنگهایم بے تو سیاه است وבر ڪنارت خاڪسترے ام...!

خـבاحافظے ات به جنونم میکشـב و سلامت به پریشانے ام...!

بے تو בلتنگم وباتو بیقرار...

بے توخسته ام وباتو בر فرار...

בرخیال مــלּ بمان... از ڪنار مــלּ برو...!!

مــלּ خو گرفته ام به نبوבنت...!

از سڪوتم بترس …

وقتی ڪـﮧ ساڪـــت می شوم ….

لابـב همـﮧ ے בرב בل هایم را بـرבه ام پیش خـــבا ... !

گر از خانه عشق نروی

و بمانی با من

همه گل های دلم را به تو خواهم بخشید

اگر از خانه عشق نروی

عطر نرگس ها را

به تو خواهم پاشید

تاج خورشید را نهم بر سر تو

ماه را می کشم از ابر برون

گر که نزدم اآیی

کوچه را فرش کنم از گل یاس

به تنت می پوشانم

از حریر باور

از گل سادگی و عشق ، لباس.........