هوای تو ...
اجابت تمام عشــق است
و من به»تـو
شکوه یک قنوت عاشـقانه را
پیش می کشـم عـزیزم
دوستت دارم
به اندازه ی همه ی دارایی ام
که تویی ....

اگه برات غیرتی میشه
اگه روت حساسه
اگه ته ریش داره
اگه وقتی می خنده از خندش خندت می گیره
اگه باهات مهربونه
اگه بهت اخمای کوچولو می کنه
اگه وقتی شالت رفت عقب میگه "اونو بکش جلو"
اگه دستاتو محکم میگیره
اگه تو مهمونیا یه دفه درگوشت میگه"خیلی خوشگل شدی عزیزم"
اگه سر ب سرت می ذاره
اگه قربون صدقت میره
اگه نگرانت میشه
اگه وقتی با پسرای غریبه حرف میزنی میشه بداخلاق ترین پسر دنیا
اون موقع ست که نمیتونی ازش بگذری
اون موقع ست که تو شدی تموم وجودش❤❤❤

ما بدهکاریم به یکدیگر

و به تمام دوستت دارم های ناگفته ای که پشت دیوار غرورمان ماند

و آنها را بلعیدیم تا نشان دهیم که منطقی هستیم

اگه تونبودی من دلمومیدادم به کی_اگه تونبودی من میشدم عاشق کی خوشبختی یعنی اینکه دسستتو تودست من میزاری دنیابی تونمیخوام بگوازتوبدون من بیزاری .بیابهم بگوتوهم مثل من حس تومنوتنهانمیزاری منودوست داری همانجوری که دوستت دارم .بیاخودت ببین بی توبرازروزهای تکراری بازگریه بازداری باسه هرکاریی تونباشی.....

سلامتی عشقم
که تا تمام دوستت دارم ی دونه ها رو
با ی جمله که بهش گفتن ولش کن
فراموش کرد و رفت.....

(فروغ فرخزاد)
رفتن ....
رفتن که بهانه نمیخواهد...یک چمدان میخواهد از دلخوری های تلنبار شده و گاهی حتی دلخوشی های انکار شده...
رفتن که بهانه نمی خواهد وقتی نخواهی بمانی ،با چمدان که هیچ بی چمدان هم میروی
ماندن...
ماندن اما بهانه میخواهد...دستی گرم...نگاهی مهربان...دروغهای دوست داشتنی...دوستت دارم هایی که میشنوی اما باور نمی کنی...یک فنجان چای...بوی عود...یک آهنگ مشترک...خاطرات تلخ و شیرین...
وقتی بخواهی بمانی،نم باران را رگبار میبینی و بهانه اش میکنی برای نرفتنت

آری،
آمدن دلیل میخواهد
ماندن بهانه
و رفتن هیچکدام...

هر چه دادم به او حلالش باد
غیر از ان دل که مفت بخشیدم
دل من کودکی سبکسر بود
خود ندانم چگونه رامش کرد
او که می گفت دوستت دارم
پس چرا زهر غم به جامش کرد
(فروغ فرخزاد)