نمیدونم چرا وقتی ادم دلش به کسی گرمه یا حتی به چیزی این احساس و گرما تو رفتارش تو اندیشش و خیلی چیزای دیگش تاثیر میذاره از درون گرم میشه راه رفتنش تند میشه کاراش جور میشه وهدفش براش تقدس پیدا میکنه اگه هدف حتی مقدس هم نباشه بازم براش عزیز میشه مثل تو که برام عزیزی گرمی قلبمی نیروی پاهامی سوی چشمهام وبلندی صدام رو از تو دارم تویی که هرچند ازم دوری وگاه گاهی هستی ونیستی ولی برام مثل مقدسترین مقدس دنیایی تویی که وقتی میخندی گریه میکنی یا خسته میشی با اینکه نمیبینمت ولی احساست میکنم انگار روحم پیشته کاش روزی یرسه که جسم نحیف و خسته من در کنار تو باشه A.S
)
