نوشتن زيباترين كاردنياست
وزيباتراز آن چشم توست كه آن را ميخواند
نوشتن يعني نگاه كردن در چشم كسي كه
دوستش داريم و من هنوز آنچه را در دست
دارم مينويسم،نه آنچه از دست دادم.

سکانس ِ آخر وجودم
بد جور بوی زندگی می دهد
.
.
.
می خواهم بخوابم
صعود نزدیک است
حصاری نیست
دیواری نیست
...
می خواهم
بخوابم
.
.
.
اگرچه
...
ماه با چراغ های خاموش کاری ندارد

تا روز بود ،
غروب را آرزو می کردی
به تاریکی که رسیدی ...
... خورشید پرست شده ای ؟

گر کبریت فروش شوم ،
کتاب هم خواهم فروخت
به پای قصه ها سوختن ،
چه گرما که نمی دهد !!!

اشک من در سوگ هجرانت جهانی تر بکرد
پس جهانی درد هجرت را زمن باور بکرد
لاجرم سر دل خود را بگفتم با کسان:
تکسوار قلب من عزم دل دیگر بکرد
آنکه روزی قلب شیدای مرا دزدیده بود
نورسیده فعل عشقش در دلم مصدر بکرد
ارغوان عشق او در دل شکوفه داده بود
حیف از آن دارم که آن بگرفت و او پرپر بکرد
قلب من تازه به کیش عشق او پیوسته بود
شکوه دارم کاو برفت و قلب من کافر بکرد

گاهی باید کم باشی تا کمبودت احساس شه ،
نه اینکه نباشی

تا نبودنت عادت شه...

بيخودي پرسه زديم،صبحمان شب بشود،بيخودي حرص زديم،

سهممان کم نشود، ما خدا را با خود، سر دعوا برديم،

و قسم ها خورديم، ما به هم بد کرديم، ما به هم بد گفتيم،

ما حقيقتها را،زير پا له کرديم،و چقدر حظ برديم،که زرنگي کرديم،

روي هر حادثه اي ،حرفي از عشق زديم،

از شما ميپرسم،ما که را گول زديم؟؟

سلام بر آنان که لایق سلامند
یک رنگ و یکدل و یک مرامند
هم گلند هم گنجینه هم دوست
هرچه از وی تعریف کنی نیکوست . . .

خدايا...ﺧﺴﺘﻪ ﺍﯼ؟

ﺧﻮﺍﺑﺖ ﻣﯿﺎﺩ؟
ﭼﺎﯾﯽ ﺑﺮﯾﺰﻡ؟
پرتقال ﭘﻮﺳﺖ ﺑﮑﻨﻢ ؟

ﺗﺨﻤﻪ ﻣﯿﺨﻮﺭﯼ...؟
ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﺮﯼ ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺨﻮﺍﺑﯽ ﻣﻦ ﺑﺸﯿﻨﻢ ﭘﺸﺖ ﻓﺮﻣﻮﻥ . . .؟

ﺗﻌﺎﺭﻑ ﻣﯿﮑﻨﯽ ؟
ﻟﻨﮓ ﺑﯿﺎﺭﻡ ﺷﯿﺸﻪ ﺟﻠﻮ ﺭﻭ ﺗﻤﯿﺰ ﮐﻨﻢ ؟

جان من ﺍﯾﻨﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﺒﯿﻨﯿﻢ ! ﻣﯿﺒﯿﻨﯽ ﮐﻼً ؟؟

در حضور خارها هم ميشود يک ياس بود، در هياهوي مترسکها پر از احساس بود
ميشود حتي براي ديدن پروانه ها، شيشه هاي مات يک متروکه را الماس بود
دست در دست پرنده، بال در بال، نسيم ساقه هاي هرز اين بيشه را داس بود
کاش ميشد حرفي از "کاش ميشد" هم نبود، هر چه بود احساس بود و عشق و ياس بود