Prof.Dr.Abdolreza Sh.Farahani
به تیغم گر کشد دستش نگیرم
دگر تیرم زند منت پذیرم
کمان ابروی ما را گو بزن تیر
که پیش دست و بازویت بمیرم
غم گیتی گر از پایم در آرد
به جز ساغر که باشد دستگیرم
بر آی ای آفتاب صبح امید
که در دست شب هجران اسیرم
به فریادم رس ای پیر خرابات
به یک جرعه جوانم کن که پیرم
به گیسوی تو خوردم دوش سوگند
که من از پای تو سر بر نگیرم
به سوز ای خرقه تقوی تو حافظ
که گر آتش شوم در وی نگیرم