سخت ترین کار تو دوران دانش آموز بودن، خوردن نارنگی زیر میز بود…!
لامصب بوش تا دفتر میرفت

تا حالا دقت کردین دقیقا همون زمانی که می خوای یواشکی و بی سر صدا راه بری ،
تمام استخون های بدنت شروع می کنن به شکستن !
اعمم از پا ، گردن ، لگن ، قولنــج و ...!!
البته اگر لق بودن سرامیک و موزاییک های زمین رو در نظر نگیریم !!

اگــــــــر مـــے بــیــنــــے هــنـــــــوز تــنــهــــــام ...

بـــــــﮧ خــــــاطـــــــــر عــشـــــق تــــــو نــیــســـت !!

مــن فــقـــــــط مـــــے تــــــرســـــــم ؛

مــــے تـــــــرســـــــم هـــمـــــــﮧ مــثـــــل تــــــو بـــــاشــــــنـد . . . !!

چند وقت پیش با بابام دعوام شد، دستشو برد بالا که بزنه تو صورتم…!

.
.
.
.
.
.
.
.
منم یهو رفتم تو فاز هندی گفتم :
بزن بابا..!(با صدای آمیتا چاخان)
بزن بذار بفهمم که پدر بالا سرمه…!
بزن که بفهمم هنوز بی صاحاب نشدم…!

ودر نهایت ناباوری بابام زد تو گوشم…
ناموسا چرا تو این فیلم هندیا اینجوره؟!!
من توقع داشتم منو بغل کنه جفتمون بزنیم زیر گریه

هــمـه ی خـسـتـــ ــــــِـــگـی هــایـت را یـکـجـــا مـیـخـــــــَــــــــرمـ . . .
تـو فـقـط قـــول بــده . . .
کـــــــــــ ــه . . .
صـــدای خـنـده هـــ ـایـت را بــه هـیـچـکــس . . .
جـــُـــــــــــز مــ ـــــــَـ ـــــــــن نـفـروشــــــــــ ــــــــــــــ ــــــــــــ ــی . . .

تفاوت و گشادی را احساس کنید:
- شاعراصفهانى:
بدنبالت میام هرجا که باشى...
- شاعرشیرازی:
سرراهت نشینم تا بیایى...

وقتیکه پست هایی رو که هیچی لایک ندارن لایک میکنم، احساس خیر بودن بهم دست میده...
بععععله

دیر با[!] باران...
دیر...!
من مدتهاست در حجم نبودن کسی خشکیده ام.

مهم بودن رو فراموش کن
روزنامه ی روز یکشنبه زباله ی روز دوشنبه است...
~خسرو شکیبایی~