زیادی دوستت داشتم …
زیادی ِ همه چی بده ، خسته کننده اس ، حتی عشق !

گاهی در زندگی دلتان به قدری برای کسی تنگ می شود که می خواهید او را از رویاهایتان بیرون بیاورید و آرزوی خود را در آغوش بگیرید …

چشمانم را به تو میبخشم …
چرا که حس بودنت قشنگ تر از دیدن دنیاست

همه ی راه ها که با پا پیموده نمیشوند !
دستهایت را به من بده …

ساز دلت که کوک نباشد ، فرقی نمی کند کجا باشی !
سرزمین مادری ، یا خانه پدری ، هر دو یک رنگ دارد ، رنگ دلتنگی …

باز هوای سحرم آرزوست
خلوت و مژگان ترم آرزوست
شکوه ی غربت نبرم این زمان
دست تو و روی تو ام آرزوست

میلرزم … سرد بود آب پاکی که رو دستم ریختی …

از هرچه میترسیدم سرم آمد !
کاش تو هم ترسناک بودی

به همه عشق بورز ، به تعداد کمی اعتماد کن و به هیچ کس بدی نکن . (شکسپیر)