مثل عادت نیستی تا ساده انکارت کنم

تو نفس های منی باید که تکرارت کنم

مقتضای بودنی یعنی که بی تو نیستم

زندگی بخشی و باید جانم را فدایت کنم

تویی ﮐﻪ ﺍﻻﻥ ﺩﻟﺖ ﻭﺍﺳﻪ ﻳﻪ بی ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺗﻨﮕﻪ ...

تویی ﮐﻪ ﻣﻴﺨﻮﺍی ﺑﻬﺶ ﺯﻧﮓ ﺑﺰنی ﻭلی ﻏﺮﻭﺭﺕ ﻧﻤﻴﺬﺍﺭﻩ ...

تویی ﮐﻪ ﺑﻐﻀﺘﻮ ﻗﻮﺭﺕ ﻣﻴﺪی ﮐﻪ ﻳﻪ ﻭﻗﺖ ﮔﺮﻳﻪ نکنی ...

تویی ﮐﻪ ﻫﺮ ﺁهنگی ﮔﻮﺵ ﻣﻴﺪی ﻳﺎﺩ ﻳﻪ ﻧﻔﺮ میفتی ...

تویی ﮐﻪ ﺗﺎ ﻣﻴﺎی ﻳﻪ ﮐﺎﺭی کنی میگی: ﺑﻴﺨﻴﺎﻝ ...

تویی ﮐﻪ ﻭﺍسه ﺧﻮﺩﺕ ﺁﻭﺍﺯ ﻣﻴﺨﻮنی ...

تویی ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯﺍ ﺗﻮی ﺩﻧﻴﺎی ﻣﺠﺎﺯی ﻏﺮﻕ ﺷﺪی ...

تویی ﮐﻪ حتی ﺗﻮی ﺩﻧﻴای ﻣﺠﺎﺯی ﻫﻢ ﺧﻮﺩﺗﻮ ﮔﻢ ﮐﺮﺩی ...

تویی ﮐﻪ ﻧﻤﻴﺪﻭنی ﭼﻪ ﺭیختی ﺧﻮﺩﺗﻮ ﺧﺎلی کنی ...

مثه خوابی ، مثه رویا

مثه آرامش دریا

مثه آسمون آبی

آرومی وقتی که خوابی

مثه پروانه نجیبی

تو یه رویای عجیبی

مثه یاسای تو باغچه

مثه آینه تو تاغچه

مثه چشمه ی زلالی

انگاری خواب و خیالی

بازم عاشقت می مونم

اشک ها قطـره نیستنـد !
بلکه کلمـاتى هستنـد که مى افتنـد ....
فقط بخاطـر اینکه :
پیـدا نـمیکنند کسى را
که معنــى این کلمـات را بــفهمـد ... !!!

پیکت رو بالا بگیر:

بزن به سلامتیه آرزوهایی که هیچگاه لمس نکردی،

بزن به سلامتیه عشقی که طالعش با تو نبود و هنوزم دوستش داری،

بزن به سلامتیه شبهایی که تو تنهاییت گریه کردی و ندونستی چرا،

بزن به سلامتیه دوستایی که از پشت خنجر زدند،
بزن به سلامتیه اونی که گفت: دوستت داره اما تا آخرش باهات نموند…

پسر کوچکی با عجله لباسهایش را در آورد و خنده کنان داخل دریاچه شیرجه رفت.
مادرش از پنجره نگاهش می کرد و از شادی کودکش لذت میبرد.
مادر ناگهان تمساحی را دید که به سوی پسرش شنا می کرد.
مادر وحشتزده به سمت دریاچه دوید و با فریادش پسرش را صدا زد .
پسرش سرش را برگرداند ولی دیگر دیر شده بود.
تمساح با یک چرخش پاهای کودک را گرفت تا زیر آب بکشد، مادر از راه رسید و
از روی اسکله بازوی پسرش را گرفت.
تمساح پسر را با قدرت می کشید ولی عشق مادر...
آنقدر زیاد بود که نمی گذاشت پسر در کام تمساح رها شود.
كشاورزي که در حال عبور از آن حوالی بود ، صدای فریاد مادر را شنید،
به طرف آنها دوید و با چنگک محکم بر سر تمساح زد و او را فراری داد.
پسر را سریع به بیمارستان رساندند. دو ماه گذشت تا پسر بهبودی پیدا کند.
پاهایش با آرواره های تمساح سوراخ سوراخ شده بود و روی بازوهایش جای زخم ناخنهای مادرش مانده بود.
خبرنگاری که با کودک مصاحبه می کرد از او خواست تا جای زخمهایش را به او نشان دهد
پسر شلوارش را کنار زد و با ناراحتی زخمها را نشان داد ،سپس با غرور بازوهایش را نشان داد و گفت ،این زخمها را دوست دارم،اینها خراشهای عشقه

اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم سکوت را فراموش می کردی
تمامی ذرات وجودت عشق را فریاد می کرد...

اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم چشمهایم را می شستی
و اشکهایم را با دستان عاشقت به باد می دادی
اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم نگاهت را تا ابد بر من می دوختی
تا من بر سکوت نگاه تو
رازهای یک عشق زمینی را با خود به عرش خداوند ببرم
ای کاش می دانستی
اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم هرگز قلبم را نمی شکستی
گر چه خانه ی شیطان شایسته ی ویرانی است
اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم لحظه ای مرا نمی آزردی
که این غریبه ی تنها , جز نگاه معصومت پنجره ای
و جز عشقت بهانه ای برای زیستن ندارد
ای کاش می دانستی
اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم همه چیز را فدایم می کردی
همه آن چیز ها که یک عمر بخاطرش رنج کشیده ای
و سال ها برایش گریسته ای
اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم
همه آن چیز ها که در بندت کشیده رها می کردی
غرورت را ...... قلبت را ...... حرفت را
اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم

قول بده بیای

اما هرگز نیا

من به این انتظار عادت کرده ام

من به قدم زدن در ایستگاه و اسکله خو گرفته ام

اگر بیای من دیگه در انتظار چه کسی تقویم را خط بزنم

به حرکت عقربه های ساعت نگاه کنم

قول بده بیای

اما هرگز نیا

عشق با روح انسان پـیـونـد می خورد،

،زنـدگـی بـدون عـشـق ،سـرد و مـرده اسـت،

،زنـدگـی تـوام عـشـق ،گرم و پـر خروش اسـت،

،هـر کـس کـه عشق را هـرگز نیافت زندگی هـم نکرد،

،و کسی هـم کـه عشق را یـافـت زنگی اش را ازدست داد،

،عشق شوری در نهاد ما نهاد***جان ما در بوته سودا نهاد،

،بـا عشق می توان دنیـا رو بـه انـدازه یک نفر کوچک کـرد،

،بـا عشق مـی تـوان یک نفر رو بـه اندازه دنیا بزرگ کرد،

،عشق با درد هـمـراه است، چون دگرگون می کند،

،عشق واقعی تنـهایی را به یگانگی مبدل میکند،

،عشق زیباست چون ،خدا،عشق را به ما

اگه کسی رو دوست داشته باشی نمی تونی تو چشماش زل بزنی ...!!
نمی تونی دوریش رو تحمل بکنی ....!!
نمی تونی بهش بگی چقدر دوستش داری ...!!
نمی تونی بهش بگی چقدر بهش نیاز داری ...!!
برای همین عاشقا دیوونه میشن...!!