پسر چیست ؟
یک انسان مظلوم و تنها که :
زمان به دنیا آمدنش می گویند : حال مادرش چطور است ؟
موقع عروسیش می گویند : چه عروس زیبایی
و موقع مردنش می گویند : بیچاره زنش !

چه جراتی پیدا می کند انسان ، زمانی که یقین دارد کسی دوستش دارد

نیاز نیست انسان بزرگی باشیم …
“انسان بودن” خود نهایت بزرگی است ، می توان ساده بود ولی انسان بود ، به همین سادگی

وقتی به زندگی تکراری رایج فکر می کنم احساس می کنم

سوار قطاری هستم که همه به اتفاق هم !

در یک مسیر در حال حرکتیم و زمان دقیق رسیدن به ایستگاه بعدی را

هم از قبل می دانیم .

و کسی را که حتی برای یک لحظه بیرون از قطار را تماشا کند متهم به

خروج از چارچوبهای ساخته ذهن خودمان کرده و طرد می کنیم !

ولی آیا انسان برای این تکرار آفریده شده است؟

آدم یک “بودن” است و انسان یک “شدن”

انسان نمی تواند اقیانوسهای جدید را کشف کند ، مگر اینکه شجاعت از دست دادن دید ساحل را داشته باشد

انسان خوبی باش ولی وقتت رو برای اثباتش به دیگران “تلف نکن”