بدبختی بزرگی است که دیگری را

به رغم آنکه دیگر دوستمان نمی دارد،

همچنان دوست بداریم.

آشفته از پروين
يا رب مرا ياری بده
تا خوب آزارش کنم
هجرش دهم زجرش دهم
خارش کنم زارش کنم

از بوسه های آتشين
وز خنده های دل نشين
صد شعله در جانش زنم
صد فتنه در کارش کنم

منوچهر سخايي
آه تنها دل من
آه خدا دل من
دلم تنگ و دلم تنگ
دلم با لاله همرنگ
بنالم تا بسوزه
مگه به حال من دل سنگ

كورس سرهنگ زاده
آسمون ابراتو بردارو برو ديگه تنها منو بگذار و برو
آسمون اخماتو واكن آبي شو آسمون آفتابي شو آفتابي شو
آسمون غرقه بخونه دل من آسمون دشت جنونه دل من
تك و تنها توي دنياي بزرگ آسمون بي همزبونه دل من
آسمون مرده ديگه مهرو وفا بزم ما پر شده از رنگ وريا
نه محبت ميشه پيدا نه صفا آسمون قهره ديگه از ما خدا
يه دکلمه از مسعود فردمنش

در مکتب عشاق
گر اينه جوابت
لعنت به تو و عشق تو و ذات خرابت

اينست ترازوی عدالت
تو پادشه مکر و رذالت
ارزانی آن تازه رس خوش قد و قامت
تو پيش کش و قصه ما هم به سلامت

هرگاه دیدی گناهی اونقدر بزرگه که نمیتونی ببخشیش .بدون اون از کوچیکیه قلبته نه از بزرگی گناه.

ذهن های بزرگ درباره ایده ها صحبت می كنند، ذهن های متوسط درباره رویدادها حرف می زنند و ذهن های كوچك درباره دیگران!!!!

از یه دیوونه میپرسن چرا دیوونه شدی . میگه:من یه زنی گرفتم که یه دختر 18 ساله داشت.دختر زنم با بابام ازدواج کرد .در نتیجه زن من مادرزن پدر شوهرش شد. از طرفی دختر زن من که زن بابام بود پسری به دنیا آورد که میشد برادر برادر من و نوه ی زنم .پس نوه ی منم میشد.در نتیجه من پدر بزرگ برادر ناتنی خودم بودم . چند روز بعد زن من پسری به دنیا آورد که زن پدرم خواهر ناتنی پسرم و مادر بزرگ او شد . در نتیجه پسرم برادر مادر بزرگ خودش بود .از طرفی چون مادر فعلی من یعنی دختر زنم خواهر پسرم بود . در نتیجه من خواهر زاده پسرم بودم.

:آنقدر بزرگت کردم که
حالا دیگر جا نمی‌شوی در دلم... متاسفم

این خانم خانومه امد...
سلام عزیزانم...سلام دلبرانم

شاد بودن بزرگتزین انتقامی است که میتوان از این روزگار گرفت.........

بچه كه بودیم دل درد را به یك زبان می گفتیم.... همه می فهمیدند!... حالا كه بزرگ شدیم، درد دل را به صد زبان می گوییم.... كسی نمی فهمد...