ﺑﻪ ﺧﺎﻟﻪ ﺍﻡ ﮐﻪ تو ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﺑﺎ
ﮐﻠﯽ ﺫﻭﻕ ﻭ ﺷﻮﻕ ﮔﻔﺘﻢ : ﺧﺎﻟﻪ ! ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﯿﺎﻡ ﺍﻭﻥ ﺟﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ . ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ
ﻣﯽ ﮔﻪ : ﺧﻮﺏ ﺍﯾﻦ ﺟﺎ ﮐﺴﯽ ﺭﻭ ﺩﺍﺭﯼ ﺑﺮﯼ
ﭘﯿﺸﺶ؟
ﺧﺎﻟﻪ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﻻﻣﺼﺐ ﻋﻤﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍ ﺧﻮﺩﺵ |:

اصن رید رو نوستالاژیام )))

دختر همسایمون بس که از خونه بیرون نیومده روابط عمومیش ضعیفه . یه بار آش نذری پخش میکردند اومد آیفونمونو زد . گفتم کیه ؟ گفت آشه

دم خونه دوستم که بیاد پایین باهم بریم بیرون
داداشش اومد دم پنجره منم یهو هل شدم(طبق عادت معمول پشت تلفن) گفتم :
الو؟؟سلام! مریم هستش؟
داداشش هم نه گذاشت نه برداشت گفت: گوشی دستت صداش کنم!

کاش بود مادر بزرگ

دوست داشتم ببیند امروز مرا

مادر بزرگ دنیا آنجور نبود که تو قصه گفتی........

گره های کور منو باز کن
منو نه به چشم گناه های من ...
به چشم خدایی برنداز کن
شبیه تو دستی ندیدم هنوز
که دلتنگیهامو نوازش کنه
خدا پاک کن اشکمو ...حالمو
نذار گریه بیشتر خرابش کنه ....

ای طبیب زخمهای بی علاج
ای قرار بی قراری ها بیا
کس نمی فهمد زبانِ زخم را
ای دوای زخم کاری ها بیا !

کفش های اتشینت در بغل
باز می دانم که در خوابم هنوز
تاول دستم نشان دست توست
بی قرار وگیج و بی تابم هنوز !

من درختِ شعر نابت میشوم
سایه سارِ واژه وارسته ات
فال می گیرم خیالِ خویش را
در نگاهِ بیقرار و خسته ات !

قایق دریای ذهنت می شوم
تا کران بی کران هر نورد
گو به خشم آید همه امواج ها
جان سپر می سازم از بهر نبرد

این روزها زیادی ساکت شده ام
نمیدانم چرا حرفهایم بجای گلویم از چشمانم بیرون می آیند...  
چه خوب که میدونی چقدر دلم بهانه ی تو رو میگیره هر روز
چه خوب که میدونی چقدر دلم هوای با تو بودن کرده
چه خوب که میدونی چقدر دلم از این روزهای سرد بی تو بودن گرفته
چه خوب که میدونی چقدر دلم برای ضرب آهنگ قدمهایت
گرمی نفسهایت ، مهربانی صدایت تنگ شده
چه خوب که میدونی چقدر دلواپس توام
چه خوب که میدونی چقدر تنهام ، چقدر خسته ام
و چقدر به حضور سبزت محتاجم
اخه
توتنهاکسیی که

منومیفهمی وحالمومیدونی

جهت قبولی بیشتر روزه مومنین عزی