کم سرمایه ای نیست ، . داشتن آدم هایی که حالت را بپرسند . . . . ولی بهتر از آن داشتن آدم هایی است که وقتی حالت را می پرسند بتوانی بگویی . . . “خوب نیستم
مینویسم نامه و روزی از اینجا میروم با خیال او ولی تنهای تنها میروم در جوابم شاید او حتی نگوید “کیستی ؟” شاید او حتی بگوید “لایق من نیستی” مینویسم من که عمری با خیالت زیستم گاهی از من یاد کن ، حالا که دیگر نیستم
) 
