بعضی وقتا شنیدن یه
” بگو ببینم چه مرگته ”
از یه رفیق خیلی بیشتر از حرفای کلیشه ای
...
“عزیزم چی شده”
بیشتر میچسبه….!

از وزیر محترم مخابرات و ارتباطات میخوام یه چند تا سرعت گیر جلوی اینترنت بزاره !
امروز سرعت خیلی بالاست ، عادت نداریم !
يه وقت میزنیم به در و دیوار )) !!

اگه به سگ غذا بدی و ازش مراقبت کنی فکر میکنه که تو خدایی
ولی اگر
به گربه غذا بدی و ازش مراقبت کنی فکر میکنه که اون خداست!!!
آدمها هم متفاوتند نه؟

bangkok dangerous
این فیلم یکی از بهترین فیلم های نیکلاس کیج هست که من خیلی دوستش دارم.داستان راجبع یک قاتل حرفه ای هست که وارد بانکوک میشه اونجا عاشق یک دختر کر و لال میشه دختره میفهمم که عشقش قاتل هست.در نهایت این آقای قاتل وقتی میبینه به ته خط رسیده خودش میکشه.صحنه آخر فیلم من خیلی دوست دارم و کلی هم گریه کردم چون واقعا خیلی دردناک میمیره .

کسایی که فیلم رو دیدن بیان نظرشونو راجع به فیلم بزارن تو گروه

پای تو نشستم ببین که آخرش چی شد/آرزو های قشنگم واسه تو سهم کی شد
دلمو شکستی و رفتی پی کار خودت/این و تقصیر تو اون دل بیمار خودت
دل بیمار خودت خیلی دلم ازت پر/بد جوری از تو دلخوره
یک روز تلافی میکنه/دل از دلت تو میبره
قلبمو پس فرستادی/خوب خودت نشون دادی
من خودم هم خسته شدم پاشو برو تو ازادی
میدونستم مزه عشقم دلتو میزنه/دلتو یک تیکه سنگه خب محاله بشکنه
تو رو دسته کم گرفتم که این شد آخرش/هنوز هم خاطره ات اینجاست بیا وردار ببرش
این اهنگ امروز گوش دادم بد جوری حالمو گرفت یاد خاطرات گذشته افتادم.این آهنگ محسن یگانه خونده.

هروقت یکی داشت پول میشمرد ، شروع کنین از خودتون اعداد الکی بگین ، وقتی قاطی میکنه خــیـــلی حال میده !

محسن چاوشی ، پرچم سفید [لینک]

قصۀ شیرین
مهرورزان ز زمان های کهن
هرگز از خویش نگفتند سخن
که در آنجا که تویی
برنیاید دگر آواز زِ من!
ما هم این رسم کهن را بسپاریم به یاد
هر چه میلِ دلِ دوست،
بپذیریم به جان؛
هر چه جز میلِ دلِ او،
بسپاریم به باد!
آه!، باز این دل سرگشتۀ من
یاد آن قصه شیرین افتاد:
بیستون بود و تمنای دو دوست.
آزمون بود و تماشای دو عشق.
در زمانی که چو کبک،
خنده می زد شیرین،
تیشه می زد فرهاد!
نه توان گفت به جانبازیِ فرهاد: افسوس،
نه توان کرد ز بیدردیِ شیرین فریاد.
کار شیرین به جهان شور بر انگیختن است!
عشق در جان کسی ریختن است!
کار فرهاد، برآوردن میلِ دلِ دوست
خواه با شاه درافتادن و گستاخ شدن
خواه با کوه درآویختن است.
رمز شیرینی این قصه کجاست؟
که نه تنها شیرین، بی نهایت زیباست
آن که آموخت به ما درس محبت می خواست:
جان چراغان کنی از عشق کسی
به امیدش ببری رنج بسی،
تبو تابی بُودَت هر نفسی.
به وصالی برسی یا نرسی!
سینه بی عشق مباد

(فریدون [!])

همیشه نزدیک عید که می‌شه دعا می‌کنم که خدایا هیچ مردی رو شرمنده خانوادش نکن،خیلی‌ قضیه سنگینه جدی.یه لحظه فکرش آدم رو می‌کشه