زن...
زن كه باشي ،
عاقبت يك جايي ، يك وقتي
به قول شازده كوچولو
دلت اهليهِ يك نفر مي شود !...
و دلت ،
براي نوازش هايش تنگ مي شود ؛
حتي براي نوازش نكردنش !
تو مي ماني و دلتنگي ها ،
تو مي ماني و قلبي كه لحظه هاي ديدار تند تر مي تپد .
سراسيمه مي شوي ،
بي دست و پا مي شوي ،
دلتنگ مي شوي ،
دلواپس مي شوي ،
دلبسته مي شوي ؛
و مي فهمي ،
نمي شود "زن" بود و عاشق نبود ...

خــــدایا
همه از تو می خواهند ، بدهی
من از تو می خواهم ، بگیری
خـــــدایا
این همه حس دلتنگی را از من بگیر

...

" دلتَنـــگَم " مِثـــل مادَربــُزُرگـ بـی سَــوادے كـہ هَــواے بَچـہ اش را كــَرده ولے بَــــلـَد نـیســتـــ شُمــاره اش را بـگـیـرَد . . . ! ! !

حرف های من بماند برای بعد........دلخوری هایم.....دلتنگیهایم.....و تمام اشک هایم............تو از خودت بگو.......با او چگونه میگذرد که با من نمی گذشت

گاهی نه نوشتنت میاد .. نه حـالِت خوبِ ..

فقط .. یه کوچولـو ی کوچولو میخوای سرتـوبذاری روپاهای خـدا و ... گـریـه کنی!!

اونم محض خـاطرِ .. دلتنگی ..!!

دلتنگِ خودت ..خدات یا ...

هـزارتا دلیــل دیگه ..

دیشب دلــم بارون میخواست ..

مـــن چقــدر دلتنگــــم

و چقدر تشنــــه لبخند کسی کـــه بــــــاران را میشناسد

دریـــــا رامیفهمد

و میداند سنگ سنگ است و نبـــــاید پــــــرتــاب کرد...

گاهـ ـی حجـ ـم ِ دلــــتنـگی هایـ ـم
آن قــَ ـــ ـدر زیـاد میشود
که دنیــــا
با تمام ِ وسعتش
برایـَم تنگ میشود ...
... دلتنــگـم...
دلتنـــــگ کسی کـــــه
گردش روزگــــارش به من که رسیــــد از
حرکـت ایستـاد...
دلتنگ کسی که دلتنگی هایم را ندید...
دلتنگ ِ خود َم...
خودی که مدتهــــ ــــ ــاست گم کـر د ه ام ...

در این شب سرد بیدارم و بس دلتنگ توام درگیر قفس
با هر چه صدا با هر چه نفس فریاد از تو ای عشق
من از تو دل نمی کندم تو با من همسفر بودی
کنارت زندگی کردم تو از من بی خبر بودی
جز تو از تو ندیدم ای عشق خاموش یادت فراموش در شب سرد
خاموش ام و سرد با یاد تو من گفتم دل از این بیراهه بکن
نت خسته ام از آواره شدن فریاد از تو ای عشق
"پروانه-مانی رهنما"قبول کنه

همه چی خوبه فقط دلتنگم
آخه هیچی مثل دلتنگی نیست :\

فریاد زدم دوستت دارم صدایم را نشنیدی!

اعتراف کردم که عاشقم ، جرم مرا باور نکردی!

گفتم بدون تو میمیرم ، لبخندی تلخ زدی !

از دلتنگی ات اشک ریختم ، چشمهای خیسم را ندیدی!

چگونه بگویم که دوستت دارم تا تو نیز در جواب بگویی که من هم همینطور!

چگونه بگویم که بی تو این زندگی برایم عذاب است ، تا تو نیز مرا درک کنی!

صدای فریادم را همه شنیدند جز او که باید میشنید!

اشکهایم را همه دیدند!

آشیانه ای که در قلبت ساخته ام تبدیل به قفسی شده که تا آخر در اینجا گرفتارم!

گرفتار عشقی که باور ندارد مرا ،

فکر میکند که این عشق مثل عشقهای دیگر این زمانه خیالیست ، حرفهای من بیچاره دروغین است!

حالا دیگر آموخته ام که کلام دوستت دارم را بر زبان نیاورم ، دیگر اشک نریزم و درون خودم بسوزم !

اگر دلتنگت شدم با تنهایی درد دل کنم و اگر مردم نگویم که از عشق تو مردم !

اما رفتنم محال است ، عشق که آمد ، دیگر رفتنی نیست ، جنون که آمد ، عقل در زندگی حاکم نیست!

آنقدر به پایت مینشینم تا بسوزم، تا ابد به عشقت زندگی میکنم تا بمیرم !

گرچه شاید مرا به فراموشی بسپاری ، اما عشق برای من با ارزش و فراموش نشدنیست است!{