گير دادن رستم به سهراب:


*چنين گفت:رستم به سهراب يل*


*كه من آبرو دارم اندر محل*..

.
*مكن تيزونازك دو ابروي خود*


*دگرسيخ سيخي مكن؛موي خود*


*شدي در شب امتحان گرم چت*


*بروگمشو اي خاك برسرت*


*اس ام اس فرستادنت بس نبود*


*كه ايميل وچت هم به ما رونمود*


*رها كن تو اين دخت افراسياب*


*كه مامش تو را مي نمايد كباب*


*اگر سربه سر تن به كشتن دهيم*


*دريغا پسر،دست دشمن دهيم*


*چوشوهر دراين مملكت كيمياست*


*زتورانيان زن گرفتن خطاست*


*خودت را مكن ضايع از بهراو*


*به درست بپرداز و دانش بجو*


*درين هشت ترم،اي يل باكلاس*


*فقط هشت واحد نمودي تو پاس*


*تو كز درس و دانش گريزان بدي*


*چرا رشته ات را پزشكي زدي*


*من از گور بابام پول آورم*


*كه هر ترم،شهريه ات را دهم*


*من از پهلوانان پيشم پسر*


*ندارم بجز گرز و تيغ و سپر*


*چو امروزيان،وضع من توپ نيست*


*بو دخل من هفده و خرج بيست*


*به قبض موبايلت نگه كرده اي*


*پدر جد من را در آورده اي*


*مسافر برم،بنده با رخش خويش*


*تو پول مرا مي دهي پاي ديش*


*مقصر در اين راه تهمينه بود*

*كه دور از من اينگونه لوست نمود*


*چنين گفت سهراب،اي ول پدر*


*بود گفته هايت چو شهد و شكر*


*ولي درس و مشق مرا بي خيال*


*مزن بر دل و جان من ضد حال*


*اگر گرم چت يا اس ام اس شويم*


*از آن به كه يك وقت دپرس شويم*

آی آدم ها که بر ساحل, نشسته شاد و خندانید
یک نفر در آب, دارد می سپارد جان
یک نفر دارد, که دست و پای دائم می زند, روی این دریای تند و تیره و سنگین
آی آدم ها که بر ساحل بساط دلگشا دارید!
نان به سفره, جامه تان بر تن
یک نفر در آب می خواند شما را
موجِ سنگین را به دستِ خسته می کوبد
باز می دارد دهان با چشمِ از وحشت دریده
سایه هاتان را ز راهِ دور دیده
آب را بلیعده در گود کبود و هر زمان بی تابیَش افزون
می کند زین آب ها بیرون گاه سر گاه پا
آی آدم ها
او ز راه دور این کهنه جهان را باز می پاید
می زند فریاد و امیدِ کمک دارد
آی آدم ها که رویِ ساحل آرام, در کار تماشائید!
موج می کوبد به رویِ ساحل خاموش
پخش می گردد چنان مستی به جای افتاده بس مدهوش
می رود نعره زنان وین بانگ, باز از دور, می آید:
آی آدم ها
آی آدم ها
آی آدم ها

رفتی و نوشتی که از دوری من خیالی نیست آخ آخ آخ ببخشید اشتباه شدرفتی عشقم شب بخیر آرزوی بهترین خواب ها رو برات میکنم شب بخیر

یاد دارم یک غروب سرد سرد
می‌گذشت از کوچه‌مان یک دوره گرد دوره گردم.. دار قالی می‌خرم دسته دوم، جنس عالی می‌خرم گر نداری کوزه خالی می‌خرم کاسه و ظرف سفالی می‌خرم اشک در چشمان بابا حلقه بست عاقبت آهی زد و بغضش شکست اول سال است و نان در خانه نیست ای خدا شکرت، ولی این زندگی است؟ سوختم، دیدم که بابا پیر بود خواهر کوچکترم دلگیر بود بوی نان تازه هوشم را ربود اتفاقا مادرم هم روزه بود خم شده آن قامت افراشته دست خوش رنگش ترک برداشته مشکل ما درد نان تنها نبود فکر می‌کردم خدا آنجا نبود باز آواز درشت دوره‌گرد پرده اندیشه‌ام را پاره کرد: دوره گردم ..دار قالی می‌خرم دسته دوم جنس عالی می‌خرم خواهرم بی روسری بیرون دوید آی آقا، سفره خالی می‌خری؟؟؟ آی آقا، سفره خالی می‌خری؟؟؟
اثری از زنده یاد قیصر امین پور

اینایی که جدیدن میان تو فیسبوک پست میزارن اخرش مینویسن :
" بگو خب! "
همونایی هستن که دوره راهنمایی میرفتن مدرسه میگفتن :
نــــه " غـــلام "

@nanaz

یه قانون دانشجویی هست که میگه

ساده که باشی دورت میزنن

به نویسنده اون قانون ایمیل زدم که

شما حتما گورخری که دورت نزدن (یعنی راه راهی)

دیگه از اون روز قانون نمینویسه

فقـــــط یکبار مینازم به بختم

که انگشتان من گردد بمویت


بسوزد هـــر دستم تا به بازو

زلـذت های داغ لمس رویت !



فقــــــط یکبار درچشمت ببینم

که مژگـــــــانم بمژگانت تنیده


بیـــارد گونه ات را بهر رویم

نفس هایت که در مویم وزیده !



فقط یکبار اگر آهو بگردم

خرامم روی دشت سینهً تو


شود رام علفزار حــلاوت

حریص وحشـی دیرینهً تو



فقـــــــــط یکدم اگر درهم بپیـچیم

دو دور افتــاده از یک غم رسیده


دو هجران دیده در یک قد ستاده

دوتا دل داده در یک دل تــپیــده !!



♦♦♦ بانو بهار سعید ♦♦♦

گاهی آنچنان میرم تو خودم


که با بارش شدیدترین باران هم نمیام پایین !


معمولا تو اون دوره زمانی یک اثر هنری مینویسم !



♦♦♦ افشین احسن♦♦