شده ام معادله ی چند مجهولی


این روزها


هیچ کس

...

از هیچ راهی


مرا نمیفهمد...

سکوت تنها فریاد بیدار این روزها

این روزهاانسان ها تنهایی ات را پر نمی کنند
فقط خلوتت را می شکنند !!!

در این روزهای زمستان یک استکان چای داغ مهمان منی.

کنار پنجره بخار گرفته دلت وقتی تنهایی،نوش جان کن.

چای رفاقت من، همیشه تازه دم است.

عاشق روزهایی هستم كه

مهربان میشوی...

حتی اگر نفهمم چرا!!

این روزها
حتی اگر خون هم گریه کنی
عمق همدردی دیگران با تو یک کلمه است :

“آخی” !

این روزها...
تنهایی هم مد شده...
همه به هم خیانت می کنند...
و بد داد می زنند که تنهایم....!!!

این روزها می گذرند،


ولی من از این روزها نمی گذرم.

میخواهی بروی؟

خب برو...

انتظار مرا وحشتی نیست

شبهای بی قراری را هیچ وقت پایانی نخواهد بود

برو...

برای چه ایستاده ایی؟

به جان سپردن كدامین احساس لبخند میزنی؟

برو..

تردید نكن

نفس های آخر است

نترس برو...

احساسم اگر نمیرد ..بی شك ما بقی روزهای بودنش را بر روی صندلی چرخدار بی تفاوتی خواهد نشست

برو...

یك احساس فلج تهدیدی برای رفتنت نخواهد بود

پس راحت برو

مسافری در راه انتظارت را میكشد

طفلك چه میداند كه روحش سلاخی خواهد شد

برو...

فقط برو.....

خاطرات خیلی عجیبند، گاهی اوقات می خندیم به روزهای که گریه می کردیم
گاهی گریه می کنیم به یاد روزهایی که می خندیدیم ...