روشن است که خسته‌ام
زیرا آدمیان در جایی باید #خسته شوند
از چه خسته‌ام، نمی‌دانم
دانستنش به هیچ رو به کارم نیاید
زیرا خستگی همان است که هست
سوزش زخم همان است که هست
و آن را با سببش کاری نیست

آری خسته‌ام
و به نرمی لبخند می‌زنم
بر خستگی که فقط همین است
در تن، آرزویی برای خواب
در روح، تمنایی برای نیندیشیدن

بابابزرگم اینقدر تخمه شکسته، تمام لثه‌هاش زخم شده، مامان‌بزرگم هم برداشته دندون مصنوعیهاشُ قایم کرده که دیگه تخمه نشکنه!

بابابزرگم هم برگشته میگه دندونامو بده حداقل آب بخورم، این کاری که تو میکنی یزید نمی‌کنه!

اصن یه وضی

بدانید و آگاه باشید . . .
این روزها اس ام اس هایی برای شما فرستاده میشوند با این مضمون:
“داداش من یه جا گیر کردم احتیاج به شارژ دارم یکی واسم میخری؟”
بعد که شما این لطف رو بهش میکنید
اس ام اس میده:
“بابت عیدی که بهم دادی ممنون”
زخم خوردم که میگما
گفتم که در جریان باشید

رو دلم پا میذارم واسه از تو بریدن

واسه جدایی از تو و به ازادی رسیدن

دیگه شایسته نیستی واسه قلب صمیمیم

من که ازت گذشتم تو تنهایی نشستم

گاهی تنهایی خوبه واسه مرهم زخمها

دیگه این دل زخمیم نمیشه رام حرفات

میگی پشیمونی و بازم با دیگرونی

میگی میری از اینجا دلمو میسوزونی

اره لیاقت تو همون کسایی هستن

که قلبتو دزدیدن بعدم زدن و شکستن

شدی مثل پارادوکس دوستم داری یا نداری؟

خودتم نمیدونی میخوای بری یا بمونی

تو دنیای کوچیکت جای چشمای من نیست

میرم با دل تنهام خودت خواستی یادت نیست؟

رو دلم پا میذارم واسه از تو بریدن

واسه جدایی از تو و به ازادی رسیدن

دیگه شایسته نیستی واسه قلب صمیمیم

من که ازت گذشتم تو تنهایی نشستم

گاهی تنهایی خوبه واسه مرهم زخمها

دیگه این دل زخمیم نمیشه رام حرفات

میگی پشیمونی و بازم با دیگرونی

میگی میری از اینجا دلمو میسوزونی

اره لیاقت تو همون کسایی هستن

که قلبتو دزدیدن بعدم زدن و شکستن

شدی مثل پارادوکس دوستم داری یا نداری؟

خودتم نمیدونی میخوای بری یا بمونی

تو دنیای کوچیکت جای چشمای من نیست

میرم با دل تنهام خودت خواستی یادت نیست؟

سیگار با مشروب با طعم هم آغوشی

یعنی فراموشی فراموشی فراموشی

بعد از تو الکل خورد من را مست خوابیدم

بعد از تو با هر کس که بود و هست خوابیدم

بعد از تو لای زخم هایم استخوان کردم

با هر که می شد هر چه میشد امتحان کردم





اما نشد هیچ کس جای تو را برایم پر نکرد گل من

می خواهم برگردم به روزهای کودکی آن زمان ها که : پدر تنها قهرمان بود .
عشــق، تنـــها در آغوش مادر خلاصه میشد
بالاترین نــقطه ى زمین، شــانه های پـدر بــود ...
بدتـرین دشمنانم، خواهر و برادر های خودم بودند .
تنــها دردم، زانو های زخمـی ام بودند.
تنـها چیزی که میشکست، اسباب بـازیهایم بـود
و معنای خداحافـظ، تا فردا بود...!

#تمام چسب #زخم هایت را هم که بخرم باز نه زخمهای من #خوب میشود نه #زخمهای تو ... ! ! !

مانند شیشه #شکستنـــــم آسان بـــود . . . ولی دیگـــر به مــن #دست نزن این بار #زخمی ات خواهم کرد .......

یه بارم بغضم ترکید

چهار تا کشته و دهها زخمی داد…

بعله… یه همچین انسان خون به جگر شده ای هستم…