گریه کار کمی است
برای توصیف نداشتنت…
دارم به رفتار پر شکوهی
شبیه به
مرگ
فکر می کنم…!

رفیق . کیه ؟
رفیق اونیه که تا دید ناراحتی بگه : باز چه مرگته نکبت
رفیق اونیه تا بهش گفتی پول لازمم بگه : بدبخت گدا شماره کارت
عابرتو بفرست
رفیق اونیه که وقتی بهش گفتی مریضم ، حالم خوب نیست بگه :
ایشالا
سقط بشی گندت از رو زمین پاک شه ولی دو دقیقه بعدش با کمپوت
بیاد پیشت
رفیق اونیه که تا بهش گفتی دلم گرفته بگه : پالونتو بنداز رو کمرت تا
بیام افسارتو بگیرم و بگردونمت
رفیق اونیه که تا بهش گفتی عاشق شدم بگه ، خخخ ای تو روحت !
سگ محل تو میزاره ؟ ولی بعدش با جون و دل کمک کنه به عشقت
برسی
رفیق اونیه که سر جلسه پاسخ نامشو ازت قایم کنه ولی اخرش
جواب همه رو تو یه کاغذ مچاله پرت کنه طرفت
رفیق اونیه که تا تک زنگ زدی بهش ، زنگ بزنه بگه بزمجه شارژتو با
دخترا میحرفی تک زنگتو واسه من میزاری
رفیق اونیه که تو رستوران موقع حساب کردن غذا هی غررر بزنه و بگه
ایشالا هرچی خوردی ، بشه استخون مار و گیر گنه تو گلوت و جلو
چیشام پر پر شی
رفیق اونیه که تا بهش گفتی فردا خیلی کار دارم و به کارام نمیرسم
بگه ، کفارت باز ماشین میخوای ، بیا این سوییچ گردنتم خورد
رفیق اونیه که بی هوا بهت پیام بده بگه ایشالا امشب تب کنی فردا
صبح روز هم حیف و میل بشی

زندگی کردن که به همین راحتی ها نیست جان من!


باید باشد بهانه هایی که نبودشان نابودت کنند...


مثل :خنده های کسی,نگاه خاصی,صدایی.چشمهایی, تکه کلامهایی....


اصلا ادم باید برای خودش نیمکت دو نفره ای داشته باشد ...


تاعصر به عصربه ان سربزند....


شب که شدبایدشب بخیرهایی را بشنود....


باید باشند کوچه ها وخیابان و پیاده رو های که از قدمهایت خسته شده اند.....


فنجان های قهوه ای که فالشان عشق باشد....


میزی در کافی شاپ باید شاهد خاطرات ادم باشد...


باید باشند ریتم ها وموسیقی هایی که دگرگونت کنند...


حتی بوی عطری خاص درزندگیت حس شود...


دست خطی که دلت را بلرزاند....


عکس که اشکت را دراورد......


باید باشد....


باید باشد.....