قد یه دنیا گوشه گیرم / دنیای من دیوونه خونه ست
زنده ام که از عشقت بمیرم / این زندگی کردن بهونه ست
دوست داشتنت از بس قشنگه / چند ساله پلکم جم نخورده
چشمم به در گوشم به زنگه / چند ساله که خوابم نبرده
شاید تو هم چشم انتظاری ازبی قراری بی قراری
شاید تو هم دیوونه ای که دیوونه هارو دوست داری
عشقت غماره این غمارو عمری باید بازنده باشم
از زنده بودن شرمسارو از مردنم شرمنده باشم
امشب شب تحویل ساله باز بی کسی پهلوم نشسته
تنها نمیمونی امشب آروم بگیر قلب شکسته!

حسین صفا

برقص، گویا هرگز کسی تو را نمی بیند... عاشق شو، گویا هرگز کسی دلت را نشکسته... و زندگی کن، گویا بهشت اینجاست...

پازل دل کسی رو به هم زدن هنر نیست هر وقت با تیکه های شکسته دل یک نفر براش پازل جدید ساختی هنر کردی....

تمام تنم می سوزد از زخم هایی که خورده ام دردِ یک اتفاق که شاید با اتقا قِ تـو دردش متفاوت باشد ویرانم می کند من از دست رفته ام ، شکسته ام می فهمی ؟ به انتهایِ بودنم رسیده ام ؛ اما اشک نمی ریزم پنهان شده ام پشتِ لبخنـدی که درد می کند........درد می کند..

هرگزنگران اینکه قلب دختری را شکسته ای نباش ، در بدترین حالت فقط کمی رگ به رگ شده است و یک روز بعد مثل ساعت کار میکند.

برهنه ات میکنند تا بهتر شکسته شوی... نترس گردوی کوچک! آنچه سیاه میشود روی تو نیست ، دست آنهاست

فرض کنید زندگی همچون یک بازی است. قاعده این بازی چنین است که بایستی پنج توپ را در آن واحد در هوا نگهدارید و مانع افتادنشان بر زمین شوید. جنس یکی از آن توپها از لاستیک بوده و باقی آنها شیشه ای هستند. پر واضح است که در صورت افتادن توپ پلاستیکی بر روی زمین، دوباره نوسان کرده و بالا خواهد آمد، اما آن چهار توپ دیگر به محض برخورد ، کاملا شکسته و خرد میشوند. او در ادامه میگوید : آن چهار توپ شیشه ای عبارتند از خانواده، سلامتی، دوستان و روح خودتان و توپ لاستیکی همان کارتان است.كار را بر هیچ یك از عوامل فوق ترجیح ندهید، چون همیشه كاری برای كاسبی وجود دارد ولی دوستی كه از دست رفت دیگر بر نمیگردد، خانواده ای كه از هم پاشید دیگر جمع نمیشود،‌ سلامتی از دست رفته باز نمیگردد و روح آزرده دیگر آرامشی ندارد

اینجا همه هر لحظه می پرسند : « حالت چطور است ؟ » اما کسی یک بار ... از من نپرسید : « بالت ... »

نميدوني که چه حالي داره قلبم ، نميدوني که چه بغضي تو گلومه
نميدوني که چه بي قرار و گريونم ، وقتي دونه دونه عکسات رو برومه
نميدوني چقدر دستاتو کم دارم ، نميدوني چقدر تنهايي بي رحمه
که وقتي نيستي توي اينه ميبينم ، يه مردي که شکسته و نمي فهمه
يه مردي که شکسته و نمي فهمه

تموم ساعتا رو بي تو داغونم ، تموم عمرمو ياد تو ميمونم
که واسه يک لحضه برگردي به اين خونه ، ببيني تو نبود تو چه ديوونم
بگو دستامو ميشناسي يا نه ، نگو عطرم واسه تو اشنا نيست
بگو که هنوزم منو ميشناسي ، فقط نگو نگو که ناشناسي

ديگه دستاي سردم نا نداره ، قلم رو روي کاغذي بيارم
که به ياد تو ترانه بنويسه ، همون مردي که بي تو بي قراره

عشق مرگ نيست زندگي است. سخت نيست عين سادگي است. عشق عاشقانه هاي باد وگندم است . اولين پناهگاه کودکي آخرين پناهگاه آدم است. زندگي زيباست حتي اگر کور باشي ؟ خوش آهنگ است حتي اگر کر باشي مسحور کننده است حتي اگر فلج باشي؟ اما بي ارزش است اگرثانيه اي عاشق نباشي اگر مي دانستي دل ترک خورده ي من با ياد چشمان باراني ات شکسته تر مي شود هيچ گاه به من پشت نمي کردي اگر مي بيني کسي به روي تو لبخند نمي زند علت را در لبان فرو بسته خودت جستجو کن.