نبودنت بهترین بهانه است برای اشک ریختن ... ولی کاش بودی تا اشکهایم از شوق دیدارت سرازیر میشد ...

گفتم نگاهت نمی کنم

صدایت نمی زنم دیگر

شاید این دلِ شکسته

این خیالِ آشوب

آرام گیرد...

نگرفت و باز

بهانه ات را می گیرد.

سلام ای غروب غریبانه دل
سلام ای طلوع سحرگاه رفتن
سلام ای غم لحظه‌های جدایی
خداحافظ ای شعر شب‌های روشن

خداحافظ ای شعر شب‌های روشن
خداحافظ ای قصه عاشقانه
خداحافظ ای آبی روشن عشق
خداحافظ ای عطر شعر شبانه

خداحافظ ای همنشین همیشه
خداحافظ ای داغ بر دل نشسته
تو تنها نمی‌مانی ای مانده بی من
تو را می‌سپارم به د‌ل‌های خسته

تو را می‌سپارم به مینای مهتاب
تو را می‌سپارم به دامان دریا
اگر شب نشینم اگر شب شکسته
تو را می‌سپارم به رویای فردا

به شب می‌سپارم تو را تا نسوزد
به دل می‌سپارم تو را تا نمیرد
اگر چشمه واژه از غم نخشکد
اگر روزگار این صدا را نگیرد

خداحافظ ای برگ و بار دل من
خداحافظ ای سایه‌سار همیشه
اگر سبز رفتی اگر زرد ماندم
خداحافظ ای نوبهار همیشه

حواسم را به فندک مارک دارت پرت کردی...

تعارف سیگارت مرا واداشت که قبول نکنم

آخه عادت به قبول هدیه از دستت رو نداشتم

و نمیخواستم زیر دین تو باشم لعنتی!

انگار قلبم سیگار کشیده بود

صدایم شکسته و خراشیده گفت:

مثل یه وصله ناچسب به هم کوک خورده ایم

صدایت تارهای وجودم را لرزاند وقتی گفتی:

من فقط با سیگارم کوکم

با تو ناکوکم....

زین پس من هم با سیگارم کوکم لعنتی...!

حرفی نزنی طاقت جنجال ندارم
بدجور شکسته ست دلم حال ندارم
درهای قفس باز و دلم عاشق پرواز
از حس پریدن پرم و بال ندارم

یک نفر در کوچه دارد داد می زند:
نان خشکی
بخاری کهنه
آلومینیوم
صندلی شکسته خریداریم.
پنجره باز است
از بالا میپرسم:
کلمه- حرف مفت- شعار و از این قبیل چیزها هم می خری؟

آه خداي بيداري هاي هميشگي...
باز تنهايم
باز مي لرزد پاي دل
باز لرزان است دست احساس
باز خواب آلودست کودک اشتياق ...
باز کفشهاي آهنين اراده ام تسليم زنگار خستگي هاست
باز افتاد جام بلور اتفاق ...و شکست ...
باز من ماندم و راهي بي عبور
چگونه قدم بگذارم بر تکه هاي شکسته ي دلم ...!

گفتی مسافری و من آنقدر عاشقم که سال هاست نماز دلم را شکسته میخوانم …

لره مسجد میسازه ، کسی نمیره تابلو میزنه نماز صبح یه رکعت، بدون وضو نشسته ، شکسته،دارزکش ، گوز آزاد،همراه با کیک و ساندیس

من به هر تحقیری که شدم با صدای بلند خندیدم... نام مرا گذاشتند "با جنبه" بی انکه بدانند : خندیدم تا کسی صدای شکسته شدن قلبم را نشنود