وقتی که باز صدای آب / می پیچه توی کوچهها
پُرمیشه از عطر گل ها / انگار تمومِ دنیا
میشکُفه غنچه گلی / در آرزوی زندگی
براش همین کافیه که / بهش بگن تو خوشگلی!
نگاهِ گل به آسمون / یه دَم کنارش ننشست
به بوته خار دم دست/ دلش رو یک نفس نَبَست
چی شد؟! / چرا این راه ، به سراب است ؟!
این همه،خام و سست و خراب است…
یه روز یکی دید گلَ رو/خواست بچینه تاج سرُ
تیزی تیغ ها رو که دید/ عقلش بهش گفت که نرو
گُلِ به خار گفت که چرا ؟! /نمیشی از من ، توجدا…
برو میخوام تنها باشم / تو خیلی زشتی به خدا!
یه صبح سرد خیلی زود / بوته خار اونجا نبود
باهمه عشقی که داشت / با دلی که شکسته بود
چشمای گل یه وقتی دید / که دستی اونو از شاخه چید
نگاهِ گل هر جا که گشت / بوته خاری رو ندید!
چی شد؟! / چرا این راه به سراب است ؟!
این همه/ خام و سست و خراب است…!
چـــﮧ ڪسـے مے گـويدتنهـآ زَنآלּ تـَלּ مـے فُروشنـد
زَنآنـےرآ مـے شنآسَم ڪـﮧبــﮧ قيمَتــِ گَزافـے تَـלּ مـے خَرند
بـــﮧ قيمتــِ زِندگـے
بآنــو
تو مآنـدے بـــﮧ پآےآبرويتــبـــﮧ پآےفَرزندتــ
امآمَـردتو جِلـوه هآفروختــ و نگآه هآ خَـريد اززنآלּ هَـرزه
برآے توقيصـر بود و غِيرتــ
برآے زنآלּ خيآبآלּ ڪـوهے از هَـوس
تَنـےلَشبود روے تَختـ ازخَستگـے انزآل
و تو بـــﮧ عشقَش خَستگـے هآ رآ فرامـوشمـے ڪردے
طـے مے ڪردتنـــﮧعُريآלּ هَرزه هآ را
و تـو طـے مـے ڪشيـدے ڪـﮧڪدبآنوے خآنـــﮧ اشبآشـے
عَرق مـے ڪرد ازشُعلـــﮧ هآے هَـوس
و تو گَرمـآےشُعلـــﮧ هآي گآزرا بـــﮧ جآלּ مـے خَريدے
بَرآے لحظـﮧ اے لبخَنـدش
سآعتـ هآ ڪنـآرِ ميـز شآممُنتظـربودے
و او دَر حآلكثافت كاريبا مُنشـے اش بود
آرے اين استـ رآز آלּ حَلقــﮧ ڪـﮧفُــروغمے گُفتـ
حلقــﮧ بَردگـے ڪـﮧ تو بدستـ ڪردے...!
