وقتی خیس از باران به خانه رسیدم برادرم گفت: چرا چتری با خود نبردی؟ خواهرم گفت: چرا تا بند آمدن باران صبر نکردی؟ پدرم با عصبانیت گفت: تنها وقتی سرما بخوري متوجه خواهی شد اما مادرم در حالی که موهای مرا خشک می کرد گفت باران لعنتی! - این است معنی مادر-
BE EFTEKHARE HAME MADARAA....

دقت کردین وقتی داری مینویسی یهو خودکارت نمینویسه بعد بالای کاغذ تستش میکنی میبینی مینویسه ولی وقتی میخوای جملتو بنویسی باز نمینویسه!!!

لعنت به همه ی صراط های مستقیمی که عرضه ندارند تو را به من برسانند

لعنت به مستراحی که سوسک ها بدون اطلاع و هماهنگی سرشان را از چاه بیرون بیاورند

من هیچوقت نفهمیدم چرا آدما زیرِ پتو احساس امنیت میکنن...
حالا گیریم یه قاتل اومد توی اتاق خواب بعد حتما ًمیگه:
«الان اومــــــدم بکــــشمـــــــِــــت... اَه لعنتی پتو داره نمیشه!

بشمار دانه به دانه اشکهایی را که میریزی..

*کاین اشکها..خون بهای عمر رفته ی من است ..

زمزمه ایی ست مداوم روی لبهایی..

که مدام روی هم میفشارمشان..

تا این بغض لعنتی سر فاش نکند و همچنان تظاهر کنم:من خوبم

تا کور شود هر آن که نتواند دید(عموفرهادو)

آشفته از پروين
يا رب مرا ياری بده
تا خوب آزارش کنم
هجرش دهم زجرش دهم
خارش کنم زارش کنم

از بوسه های آتشين
وز خنده های دل نشين
صد شعله در جانش زنم
صد فتنه در کارش کنم

منوچهر سخايي
آه تنها دل من
آه خدا دل من
دلم تنگ و دلم تنگ
دلم با لاله همرنگ
بنالم تا بسوزه
مگه به حال من دل سنگ

كورس سرهنگ زاده
آسمون ابراتو بردارو برو ديگه تنها منو بگذار و برو
آسمون اخماتو واكن آبي شو آسمون آفتابي شو آفتابي شو
آسمون غرقه بخونه دل من آسمون دشت جنونه دل من
تك و تنها توي دنياي بزرگ آسمون بي همزبونه دل من
آسمون مرده ديگه مهرو وفا بزم ما پر شده از رنگ وريا
نه محبت ميشه پيدا نه صفا آسمون قهره ديگه از ما خدا
يه دکلمه از مسعود فردمنش

در مکتب عشاق
گر اينه جوابت
لعنت به تو و عشق تو و ذات خرابت

اينست ترازوی عدالت
تو پادشه مکر و رذالت
ارزانی آن تازه رس خوش قد و قامت
تو پيش کش و قصه ما هم به سلامت

به سلامتی اون دسته آدمایی

که از زندگیت رفتن

اما از این فکر لعنتیت نرفتن !!!

لعنت لعنت لعنت!!!!