مادرم از قبیله ء سبز نجابت بود
و با زبان مردم بهشت سخن می گفت
شالی از ابریشم ایمان به سر داشت
قلبش به عرش خدا می ماند
که به اندازه ء حقیقت خدا بزرگ بود
و من صدای خدا را
از ضربان قلب او می شنیدم
و بی آن که کسی بداند
خدا در خانه ء ما بود
و بی آن که کسی بداند
آفتاب ازمشرق صدای مادر من طلوع می کرد

ای وطن ای تار و پودم زانِ تو / ای سرو جانم فدای جانِ تو

ای وطن ای کهکشانِ عشقِ ما / ای تو مهر آسمان عشق ما

ای اهورای دیارِ مرد خیز / جایگاه بابکِ دشمن ستیز

ای زمین و آسمانت پر گهر / گاهواره دانش و مهد هنر

ای وطن ای مهروش جانانِ من / ای تمام وسعتِ ایمان من

بسته مهر تو هم تا زنده ام / من تو را تا زنده هستم بنده ام

نام نیکت اوجگاه افتخار / تا جهان بر جاست نامت پایدار

نام پرآوازه ات پاینده باد / بر سرت مهره فلک تابنده باد

نامِ ایران یادِ ایران بر قرار / تا قیامت زادگاهم پایدار

فرد منتخب مرداد ماه هم معرفی شد

این دوست عزیزمون برنده 100 امتیاز از مدیریت سایت شده.

.......یه گله از دوستان دارم......درصد مشارکت خیلی پایینه.....چرا؟؟؟؟؟

این دوست عزیز کسی نیست جز.......

براش تو کامنت یه بزارید
بازنشر فراموش نشه

Malo0o0os@

مرده شورِ تو و آن عشقت را ببرند؛
در روزگاری که همه برای عشق شان " گل " می چینند، تنها چیزی که تو برای من میچیدی...؛
" صغری، کبری" بود...!!!

سلامم رابرسان به دریاقاصدک .

مرا به مهمانی سکوتت دعوت کن. وقتی دلگیر می شوی، وقتی تو هم از خودت خسته می شوی. مرا دعوت کن، به عمیق ترین تنفس، به ژرفترین بغض... به سوزناکترین آه. به طولانی ترین تعطیلی غمزده. به غروب دلتنگی ات. مرا دعوت کن به خودت، به دلت ، به حرفت ، به ناگفته هایت... نامحرم کسی است که نامرد باشد! مرا به مردانه ترین دوستی ها دعوت کن ... می خواهم در دستهای امن تو ایمان بیاموزم. می خواهم ایمان به دوست را بیاموزم. می خواهم بیاموزم که ؛ ناگفتنی ترین کلمات را که در ناگفته ترین الفاظ پنهان مانده اند...

در نیست

              راه نیست

شب نیست

                   ماه نیست

نه روز نه افتاب

ما بیرون زمان ایستاده ایم

با دشنه تلخی در گرده هایمان

هیچ کس با هیچ کس سخن نمی گوید

که تاریکی به هزار زبان در سخن است

در مردگان خویش نظر می بندیم با طرح خنده ای

و نوبت خویش را انتظار می کشیم بی هیچ خنده ای