شـــک نـــــدارمــــ...؛ مــــــی ریـــــزد...!

مــــــی ریــــزد بر ســــرت ، آوار حــــــرمتــــــی کــــــه دیــــــروز

از مـــــــن شکــــستــــــــی....

خــــود آزاری یعنــــی ،

میــــری اونجاهایــــی کـــه باهاش هزار تا خاطــــره داشتــــی

و ،

بــــه یــــادش مــــی میری ... !

چگونه استـــ حال من…
با غمـــ ها می سازمــــ…
باکنایه ها می سوزمــــــــــ…
به آدم هایی که مرا شکستند لبخند می زنمـــــــــ…
لبخندی تـــلخـــــــ….
خــــــــــداونــــــــــــــــــــدا…
می شود بگویی کجای این دنیـــــــــــــا جای من استــــــــ…
از تــــــــــــــو و دنـــیایی که آفـــــــــــ[!]
فقط در اعماق زمینـــــ اندازه یه قـــــــبر
فقط یک قبـــــــــــــــر…
در دور تـــــــــــرین نقطه جــــــهانــــ می خــــــــــــواهمـــــــــ
خــــــــدایـــــا خــــــسته ام خــــــستهـــــــ…

شــــادم به رویایی که ...
محقـــق نمیشود !
منتظر خبــــری هستم که ...
نمــــی آید !
دلخوشم به حـــــرفی که ...
نمــــیزنی !
آدم
گاهــــی به هـــزار دلیل زنده است
و هیچ دلیـــلی برای زنده بودن ندارد !!

قــــــرن هاست
جستجوگـــر آدم هستــم
تا لــذت خـــوردن یک سیب ســرخ را
با او تجــربه کنــــــــــم
قرن هاست …
مشکل از مـــ ـــن نیست
نه مــــن
نه سیب ســرخ
نه شیــــطان
تـــــــ ـــــو نایاب شـــده ای آدم

مــــــن،

قفـــســی هستـــــم، در جستجــــویِ یــــک پــرنــــده...!

"فرانتس کافکا"

مــــن ؛

درد در رگـــانــم

حســــرت در استـــخوانـــم

چیـــزی نظـــیرِ آتــــش

در جـــانـــم

پیـــچیـــد.


ا .بامداد

ﮔﺎﻫـــــﯽ ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻟـــــﻢ ﻫﻮﺱ ﺷﯿﻄﻨﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ …

ﺍﺯ ﻫﻤـــــﺎﻥ ﺷﯿﻄﻨﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮎ ...

ﺣــــــﺮﻑ ﺗﻮ ﭘﺸــﺖ ﺑﻨﺪ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ که ﻣﯿﮕﻮﯾــــﯽ :

ﻣﮕﻪ ﺩﺳﺘـــــﻢ ﺑﻬــــﺖ ﻧﺮﺳـــــﻪ . . .

پنجشنبه شبها
تمام شهر
از بــوی بــوسه و بغــل پــُر می شــود
مــن امــــا...
بستـــرم
از طعــم تنهـــایـی پــُر است...