ایــن روزهـــا همــه بــه مــن ..
دلـتــنـــگــی ..
هــدیــه مـی دهنــد ..
لطفـــا آتــش بــس اعــلام کــنید ..
بــه خـــدا ..
تمــــامـ شــد ..
دلـــــــــــم...

▒▓دُنیــا تمــ ــام شُد

همــ ــآن لحظـــ ـہ

همــ ــآن جــــ ــا ڪــہ

دَستمــــ رـا گِرفتـــ ﮯ

و خُطـوط پیشــ♥ ـانـ ﮯ اَت دَر هَـمـــ گِـره خــ ـورد

وَ بـــ ـہ مـَـن گفتــ ﮯ

چــ ــہ دستــآنِ زُمُـختـــ ﮯ ..!!!

نَشــد ڪــہ بگـویـَـمـت

دَستــ ــآنَـــمــ هَــر روز

ڪـاڪـ ـتـوس هآیِ اِهـدایــ ـﮯ تـُــ♥ــو رـآ

دَر آغــ ـ♥ــوش مــ ـﮯ گیــ ـرنـد....

ایـטּ روزهـ ــآ

چقـ َـבر בلـ َـم مـے פֿـواهـَב

ڪسـے آراҐ بـه مـَטּ بگـویـَב :

" بمیـرے انشـ ــآالله "

و مـَטּ فـریـ ــآב بزنـ َـҐ


[ آمـــــــــــیـטּ ]

مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

كـه به پیمـانـه كشـی شهــــره شدم روز الست

مـن همـان دم كه وضو ساختم از چشمـه عشق

چـار تـكـبـیـر زدم یكسـره بـر هر چه كـه هسـت

مـی بـده تـا دهـمـت آگـهـی از ســـر قـضــــــا

كـه بـروی كه شدم عاشق و از بوی كـه مست

كـمـــر كــوه كـم اسـت از كـمــــر مـــور ایـنـجـا

نـا امــیــد از در رحـمـت مشـو ای بـده پرست

بـجـز آن نـرگـس مـسـتـانـه كه چـشـمـش مرســاد

زیــر این طـارم فیـروزه كسـی خوش نـنـشـست

جـــــان فـدای دهـنـش بـاد كـه در بـاغ نـظـــــر

چمـن آرای جـهـان خـوشـتـر از این غنچه نبست

حـافــظ از دولـت عشـق تـو سـلـیـمـانــی شـــد

یعـنـی از وصل تو اش نیست بـجـز باد بدست

دلــم حـضـور مــردانــه می خــواهــد ...نـــه اینـکـه مــرد بــاشـد ،
نه ...مــــردانــه بـاشـد، حــرفـش... قــولــش... فــکــرش... نـگـاهـش... قـلـبـش...
و ...آنــقــدر مــردانــه کـه بـتـوان تا بـیـنهـایــت دنـیــا بـه او اعـتــمــاد کــرد .

امشب زندانی آغوش زوری من هستی

برای ثانیه ای گوش هایت را فقطــــ مهمان لبــــ هایم کن

می خواهم بگویم

... دوستــــ دارمــــ ...

آدم های تنــــــــها آدم های "سختگیری" نیستن،
فقط آدمـــــــ "سخت" گیر میارن...!!!

【وقتی وجــــ ـود آبــــ ـی تو را میبینم...
پر از حس تـــــ ـو می شوم...
در همهمه ی خاموشــــ ـی...
در برگ ریـــ ـز خاطـــ ـره ام...
می ریزد تمــــ ـام عاطفه ات ...
تا لب فریاد می کشانــــ ـم چشمانت را...
تا صــــ ـدای خشک آرامش من...
پر می زند قـــ ـدر تنهایی تـــــــ ـو...】

دلـــــم از میـــآن این همـــه آدم
یــــــک مـــــرد میخــــوآهد
که آغــــــــــوشش فقط انـــدازه ی خـــودم بـــآشد
خــــــدآیا...
کــــــآش وقتــی داشتـــــی آدمهــآ را می آفــــــ[!]
آغوش ِ هـــــر آدمی فقط قــــد ِ حـــــــوآیِ خـــودش بـــود.