باطل می تواند فتح کند,تســـخیر کند,بـــکشد...
امـــــــــا نمی تواند پیروز شود...

دلگـــیرمـ

از تمـــامـ شمـــا

شمـــایــی کــه ندانستــــهـ

چــه بـــی رحمـــانه بـــه مســـلخ مـــیبرید...

نجــــابتـــ و پـــاکـــی را

از اویــی کـــه چــــه نــاجـــوانمـــردانـــه

بـــه حـــراج میگـــذارد انســـانیتــــ یکـــ زن را

و مــــن مجـــرمــمـ

جـــرممـ آزادیـ ستـــ

بـــه دار مکـــافــاتـــ آویزانمـ

بـــه جـــرمـ اینکـــه نخـــواستمـ احـــساسمـ را تســلیمـ کــنمـ

بـــه کــسی کـــه لایقـــش نبـــود

تمــامـ کـــسانـــی را کــه حتـــی 

ذرهـ ای بــه انســانیتمـ شــکـــ کــرده اند

را بـــه خدا مــیسپــارمـ

و

دادمـ را از او میخواهمـ

و او را بـه جـهـنمـ مـیسپـارمـ

مـیدانمـ درآتشــی کــه خــود افــروخــته میســوزد

و خــواهــد سوخـتــــ

حیثـیتـــ چـیزی نیستـــ کـه بـه راحـتـی بـه دستــ بیایــد

خــدا حـیثـیتتـــ را حـفـظ کــند

اگـر بخـواهـد کـه دردی کـه مـن تجـربـه کـرده امـ را تجــربه نکـنی

امـا مـن بــه عـدالتـــ خــدا ایمـــان دارمـ

بایـد بچـشـی درد خنجــری را کــه ناجـوانمــردانه بر قلبمـ فــرو کـردی

و مـن چـون گـذشته در سکـوتـــ و خلوتــ خــویشـ مینشینمـ

مینویسمـ و احـساسمـ را ارج مـیـنهــم

دنــیـای تنـهاییمـ را بــا هــیچ چـیز عـوض نخـواهم کــرد

رفــــــــــــت؟ بــــــــــه سـلامــــــــــت! مــــــن خـــدا نــیــستــم کــــــه بــگــویــمــــــــ : صــــد بـــــار اگـــر تـــوبه شـکسـتـی بـــاز آی..... آنــــــکه رفـــــــت بــــــــه حـــرمت آنــچــه بـــا خـــود بـــــرد...... حـــــق بـــرگــشــــت نــــــدارد..... رفـتـنش مـــردانـــه نــبــود....... لااقـــل مـــــــــــرد بــاشـد بــــر نــــــــگــردد

مــــی گــــویــنــد ســـــاده ام ..! مـــی گـــویـــنـــد تــــو مــــرا با یــک نــگــاه .. یـــک لبـــــخـنـــد ... بــه بــازی میـــــگیــــری ..! مــــــی گـــــوینــــد تـــرفنــدهـــایت ، شـــیطنـــت هــــایت .. و دروغ هایـــت را نمــــی فهمــــم .. مــــــی گویند ســــاده ام ..! اما مــــــــن فـــــقــــــط دوســـتـــــت دارم ... همیـــــــــن! و آنــــها ایــــن را نمـــــــیفــــهمنــــد ...!!

چــرا آدمـــا نمیـــدونن بعضــــــــی وقتهــــا خـــــداحافـــــظ یعنـــــــی :

ســـــرمو بچـــــسبـــون به سینــــه ت و

بگــــــو :

"خدافــــظ و زهــــر مـــار

بیخــــــود کــــردی میگی خدافـــــظ

مگـــــه میـــذارم بــــری؟!!

مــــــگه الکیــــــــه!!

به جای گندم از امروز، سیب می کِشمت
هــــــــــزار مرتبه آدم- فریب مــی کشمت
نه آنقدر کـــــه به دوزخ کشـــــانی ام این بار
به رغـــم وسوسه هایت نجیب می کشمت
پـــر از سکوت نیایش، پــر از شکــــوه دعا
وضو گرفته به امــــــن یجیب می کشمت
برای این که بدانی چه می کشم گــاهی
میان این همــه آدم، غـــــــریب می کشمت
و مثل پنجـــــــره هایـــی کـه رو به دیوارند
از آسمان و زمین، بی نصیب می کشمت
بایست! دار مسیحــــــم بـــه پـــا شود حـــــالا
شبی که بال گشـــــودی صلیب می کشمت
تــو شاعــــــرانه ترین هفت سین عمر منـــی
میان سفره فقط هفت سیب می کشمت!

خُــــــــــــــدایا!

بَحث نکنـــــ

مَنــــــ از تو تنهاترمـــــــ....

تمام خوبـــــی حس مالکیت اینه که
از کسی که دوسش داری بپرسی تــــــــو مال کی هستی؟!
و اون بدون معطلی بگه:
فـــــقط مـــــال تـــــــــــو

مــــرد

چــیزی داره بــه نـــام غـــرور 

بــرای هـــمین هــمه فــکر مــیکـنن دلــش از ســنگــه


وگـــرنـه .. هـــزار بــار بــیشتر از زن بـه احـساسـات و نوازش نــیاز داره


بــاور نــداری ؟؟؟

آهـــنگــی غــمگـین تـر از صــدای گـریـه ی مــرد ســراغ داری ؟؟!