آدمهای ساده رو دوست دارم. همان ها که بدی هیچ کس رو باور ندارن. همون ها که برای همه لبخند دارند. همون ها که همیشه هستند، برای همه هستند. آدمهای ساده رو باید مثل یک تابلوی نقاشی زيبا ساعتها تماشا کرد؛ عمرشون کوتاه ست. چون بعضي ها كه نميخوان با اين خصلت زيبا آشنا باشند با خيال زرنگ بودن یا ازشون سوء استفاده می کنن یا زمینشون میزنن یا درس ساده نبودن بهشان می دهد. آدم های ساده را دوست دارم. بوی ناب “آدم” می دهند .

حرف هایم را تعبیر می کردی سکوتم را تفسیر دیروزم را فراموش فردایم را پیشگوئی به نبودنم مشکوک بودی در بودنم مردد از هیچ گلایه می ساختی از همه چیز بهانه من کجای این نمایش بودم؟

دلواپس من نباش عذاب وجدان هم نگیر. دیگه تنها نیستم غم نبودنت همیشه با منه با خیال راحت به بی وفاییهات برس !

دفتر شعرهایم را سفید میگذارم بی تو بودن نوشتن ندارد.... درد دارد... انگار انجماد نبودنت ..روزگارم را منجمدکرده است

هر روز نبودنت را بر دیوار خط کشیدم ببین این دیوار لا مروت دیگر جایی برای خط زدن ندارد خوش به حال تو که خودت را راحت کردی یک خط کشیدی تنها آن هم روی من . . .

خودرو های کلاسیک مشکلی که داشتن در قسمت جلوی خودرو بود این خودرو ها اصلا انعطاف پذیر نبودن برای این منظور طراح خودرو های کلاسیک خودرو های خودشون با کاپوت پهن درست می کردن و با این کار ایمنی کمی بهبود پیدا کرد ولی چند مشکل به وجود آمد 1 سنگینی خودرو که سنگینی خودرو در تصادفات که منجر به چپ شدن خودرو میشه خیلی تاثیر گذار خواهد بود که در مورد تصادفات چپی خودرو در مباحث بعدی صحبت میکنیم. 2 باعث شد که در بعضی از خودرو ها موتور بزرگتری طراحی بشه که هم از نظر قطعات و هم از نظر مصرف سوخت مشکل بزرگی بود در مورد سپر خودرو که امروزه در خودروهای روز دنیا ما میبینیم سپر یک تیکه با بدنه شده که این کار دو حسن داره. 1 ایرودینامیک خودرو بهبود یافته 2 سپر باعث می شود که در هنگام تصادف شاخ به شاخ دو خودرو با جمع شدن به موقعه تا حدودی ضربه گیر باشه و میشه گفت قسمت قابل توجهی از نیروی تصادفات سپر که میگیره.

اعتبار آدمها به حضورشان نیست به دلهره ایست که در نبودنشان ایجاد میشود...

فرق بودن با نبودن تنها یک ن است ... فرق من با تو... !!!

رفتنت... نبودنت... نامرديت... هيچکدوم نه اذيتم کرد نه واسم سوال شد..... فقط يه بغض داره خفم ميکنه... چه جوري نگات کرد که منو تنها گذاشتي؟:؟؟

مـَرا میـان ِ بازُوانتـــ بپیــ چ . بگـذار تمام ِ آغوشــ ت را جمــع کنــَم برای ِ نبودنـ ـهایت ! مـن همیـشه تـُرا کـم مـی آورم ...