گناه نکرده تعزیر می شوم

حال آنکه تو

با هزار شیشۀ شراب در چشمانت

آزادانه در شهر قدم می زنی!

اگرچه در ظاهر جز دو حرف کوچک نیست

هزار حرف و صداست

هزار آه نگفته

هزار راز نهفته

هزار راه نرفته

به ژرفناکی تاریخ

به وسع قدمت اجداد

خروش و ولوله برپاست

چه فکرهای نکرده

چه خواب های ندیده

چه رنگ های پریده

امیدهای بریده

درون واژۀ این دل

همین صراحی کوچک

چو آب در دل شیشه

عیان و ناپیداست.