پنجره ها كلافه اند...
از سنگینی نگاه منتظرم...
اگر نمی آیی...
پنجره ها را دیگر زجر ندهم...
چشم هایم به جهنم....

چه کار کردی ؟؟
چه کردی با من؟...
میخواهم بنویسم...
اما از چه ؟ از کی ؟ و برای چی؟...
وجود ملتهبم در انتظار گذشت لحظه هاست...
اما برای شنیدن چه کلامی؟...
می خواهم بنویسم...
از تو....
از این نیامدن و قصد رفتن کردنت....
می خواهم بنویسم اما دستهایم می لرزد...
چه کردی با من؟...
چه خواستم ز تو که دریغ میکنی؟
چه خواستی که نکردم؟...
غم نبودنت به جانم نیشتر میزند ...
اما درمانی نیست که به مقابلش روم...
آخر تو تنها امید بودی ... تنها دعای شبانه ام.....

صبرکن
برگرد
چمدان هایمان اشتباه شده است
دلم را جای خاطراتت بردی...!