هـــِـے فـِلانـــ ـے ؟!


تـَـمام کـِتاب هایـَم را ریختـَم کـَف اُتاق

دانـِﮧ دانــِﮧ وَرَق زَدَم

کــَلـَنجار رَفتـَم !

در هیچ لـُغـَت نامـِﮧ اے هیچ واژه اے نـَـبود

تا حـِماقـَت دلــ َ ـم را تــُوجیح کــُنـَد . . . !

ﻧﻪ ﺣﻮﺻﻠـــﻪ ﯼ ﺩﻭﺳـــﺖ ﺩﺍﺷﺘــﻦ ﺩﺍﺭﻡ

ﻧﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫـــــــﻢ ﮐﺴـﯽ ﺩﻭﺳﺘـــــــــﻢ ﺩﺍﺷﺘـﻪ ﺑﺎﺷﺪ

ﺍﯾـﻦ ﺭﻭﺯﻫـــﺎ ﺳـــــَــــﺮﺩﻡ ...

ﻣﺜـﻞ ﺩﯼ , ﻣﺜـﻞ ﺑﻬﻤـــﻦ , ﻣﺜـﻞ ﺍﺳﻔﻨــــــﺪ

ﻣﺜـﻞ ﺯﻣﺴﺘــــ ـــــﺎﻥ

ﺍﺣﺴــــــﺎﺳـﻢ ﯾـﺦ ﺯﺩﻩ

ﺁﺭﺯﻭﻫـــــــــﺎﯾـﻢ ﻗﻨﺪﯾــــﻞ ﺑﺴﺘــﻪ

ﺍﻣﯿــــــﺪﻡ ﺯﯾــﺮ ﺑﻬﻤــﻦ ِ ﺳــﺮﺩ ِ ﺍﺣﺴــﺎﺳﺎﺗﻢ ﺩﻓــــــــﻦ ﺷـﺪﻩ ....

ﻧﻪ ﺑﻪ ﺁﻣـــــدنی ﺩﻝ ﺧﻮﺷــﻢ ﻭ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺭﻓﺘـــــنی ﻏﻤﮕﯿــﻦ

ﺍﯾـﻦ ﺭﻭﺯﻫـــﺎ ﭘــُﺮ ﺍﺯ ﺳﮑـــــــــﻮﺗـﻢ

اگــــر واقعاً یه روزی یکیو خیلی دوس داشتی و حس کردی لیاقتت رو داره ...
نمیگم باهاش بحث نکن یا دعوا نکن , چون همچین چیزی ممکن نیس...
امّا اگه از هم دلخور بودید یا قهــــر ... شب حتماً قبل خوابتون آشتی کنید ...
هیچوقت نذارید ناراحتیتون بیشتر از یک روزتون رو خراب کنه....

ایـــمــان داشته باشیم...
کــه قشنـگـتــرین عشــق...
نگــاه مهــربـــان خــداونـــد بـه بنـدگـانـش اســت...
همه چیز زنـــدگــی را بـــه او بســــپاریم...
و مطـمئـــن بـــاشیم که تــا وقتـــی کــه پشتــمان بــه خـــدا گــرم اســت...
تمـــام هــراس هـــای دنیـــا خـنـــده دار اســت...

لــعــنــت خُــدا بَـــر کــســی کــه
وعـــده ی عشــق جــآودانــه میــدهـــد
امّـــــا
خـــودش جــــآ مــیزنـــد

کـجــــای ایـن شب غـریـبـــم ؟

کـجـــای ایـن کـرانه ی کـبــود ؟

کجــای ایــن شبی که از غــزل

چـراغ مـاه قـسـمــتـش نـبـــود

کـجــای ایـن همـیشه ابریـــم ؟

کـه آسمان نشــان نمی دهــد

به گـریه میرسـم ولی سـکتوت

به گـریه هـــم امان نمـی دهـد

کجای این شبم که مـی کشـد

هوای گــریـه ام بـه نــا کـجــــا

از ایــن خـرابـیــم کـــه می برد

به خانه ای که نـیست ای خدا

کـسـی نـمـانـده پا به پای مـن

اگر غمی که خانه زاد تـوســت

اگـر صـدای سـرمـه ریــز مــــن

که شعر سر به مهر یاد توست...........................

ایــن روزهـــا همــه بــه مــن ..
دلـتــنـــگــی ..
هــدیــه مـی دهنــد ..
لطفـــا آتــش بــس اعــلام کــنید ..
بــه خـــدا ..
تمــــامـ شــد ..
دلـــــــــــم...