مـــــن اگــر عــروســـ تــــــــــو باشـم...
دیـــگـر هــــــــــیچ لبــاسـیــــ برازنـــــده ی انـــدام مـــــن نـخـواهــــد بــــود!
آغــــــــــــــوشــــ تـو تـــمامــ قــد مــن را در بــــــر خواهــــد گرفتـــــ...نـــه حـــریریـــــــ نـه یراقیــــــــ نــه دکمـــــهـ ای...و نــــه هــــیـــچ و هـــــــــــــــیـــــچ!
آنچــــه هــــــستـ تمـــــامـــ مـــردانـــگــــــی تــــو استــــــــــــ کـــــه تــــن پــــوشـــــ و نگـــــیـــنـــ زنــــــانـــــگـــــــی مــــنــــــــــ اســـــــــتـــــــــ.....

ﺩﺭﺩﯾﻌﻨـﯽ :
ﺍﻣﺸﺒــﻢ ﻣﺜــﻞ ﺷﺒــﺎﯼ ﺩﯾﮕـﻪ
ﺭﻭ ﺗﺨﺘﺖ ﺩﺭﺍﺯ ﺑﮑﺸـــﯽ
ﺁﻫﻨﮕــــ ﺑــﺰﺍﺭﯼ ﻭ ﺑـﺎﺯﻡ ﻓﮑــﺮ ﮐﻨــﯽ
ﺑـﻪ ﺣﺮﻓﺎﯾـــﯽ ﮐــﻪ ﺑﺎﻫــﻢ ﻣﯿﺰﺩﯾــم…
به ﺍﯾﻨـﮑـﻪ خیلی همراهم بودی….
به ﺍﯾﻨـﮑـﻪ حتی یه نگاهش برات یه دنیا ارزش داره…
به ﺍﯾﻨـﮑـﻪ چقدر باهم دعوا کردیم و آشتی کردیم…
به ﺍﯾﻨـﮑـﻪ کلی حرف توی دلت می مونه و نمیتونی بهش بگی…
ﺑﻪ ﺍﯾﻨـﮑـﻪ….
لعنت به ﺍﯾﻨـﮑـﻪ ها….
و ﻣﺜـــﻞ ﻫﻤﯿﺸــﻪ ﭼﺸﻤــﺎﺕ بایــد ﺗﻘﺎﺻـــ ﭘﺲ ﺑـــﺪن…

دل به هـــر کـــس مسپار !!! گــــرچه ، عاشــــق باشد حکم دلداری ، فقط عشق که نیست ... او بجــــز عشــق باید لایق عمق نگاهت باشد... ... و کمی هم بیــــــمار تا نگاه تو تسکین بدهد روحش را ... دل به هـــــر کــــس مســـــپار ...!!!

دلایل بودنم را مــــــــرور میکنم !


هر روز از تعدادشان کــــم میشود!


آخرین باری که شمردمشان


تنها یک دلیل برایم مانده بود..!

آنهـــــــم دیدن " تو " بود..!

آهــای خــدااااااااااا
مـگه دنـیارو نــیافـ[!] تـا بـنده هاتـو امتـحان کـنی؟
نـگاه کـن خـیلیا اینـجا دارن تـقلب میـکنن.
بـعضـیا خیـلی راحـت دل میـشکـونن.
بـعضـیا به گریــه کردن ما مـیخـندن
یه عـده خـیلی راحـت دروغ مـیگن.
بـعضـیا خـواب بــقیرو میـگیرن ولـی خـودشون راحـت میـخـوابن.
بـعضـیا با حـرفاشـون اشـک ادمـارو درمــیارن.
خــدایا پـس چـرا سـاکـتی؟

بــرای دلــم گاهــی مادری مهــربان می شوم

دست نـوارش بر سـَرش می كشـم و میگویـم :

" غصـه نخــور ، مــیگـذرد . . ."

بــرای دلــم گاهــی پــدر می شوم ،‌خشمگیـن می شوم و میگویـم :

" بس كن دیگــر ؛ بزرگ شده ای بابا . . . "

گاهــی هم دوستـی می شوم مهربـان ،

دستش را می گیـرم و میبــرم به باغ رویــا ؛

دلــم هم كلافه شــده دیگر از دست مـَن ...

خاک تـــو ســـــرِ گــدات کنــــن
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
یــه عــطــــر درسـت حسـابی هــم کـه نزدی بــودی لااقــل عــطــر تنـت یادم بمـــونه !