محفل ساكت غم خوردن نيست

 حاصلش تن به قضا دادن و افسردن نيست

 اضطراب وهوس ديدن و ناديدن نيست

 زندگي جنبش جاري شدن است

 زندگي کوشش و راهي شدن است از تماشاگه آغازحيات تا به جايي كه خدا مي داند.

 زندگي چون گل سرخي است پر از خار و پر از برگ و پر از عطر لطيف،

يادمان باشد اگر گل چيديم،

عطر و برگ و گل و خار همه همسايه ديوار به ديوار هم اند

مرگ داشت با زندگ ی دردو دل میکرد، بهش گفت تو چرا واسه همه دوست داشتنی ای و همه دوستت

دارن با تو باشن ول ی من واسه هیشک ی ا رزش ندارم ؟؟ ! زندگی بهش گفت چون تو یه حقیقتی و من یه

دروغ !!