میان این همه فرض های به درد نخور دنیا،
فرض کن
تو هنوز
دوستم داری ...
و یکی از همین پنجشنبه ها
دلت برایم تنگ می شود ..
فرض کن
هیچ وقت نرفته ای،
و تمام این ساعت ها
که نبودی
شوخی کرده ای
فرض کن
دنیا هنوز به آدم های خیال پرداز وفادار است !!!
و تو
میان چند میلیارد احتمال موجود
همین پنج شنبه
دلت برای من تنگ می شود .

گاهی دلتنگ تو و تمام نوشته هایم می شوم...
باز میکنم... دفترچه ام را نگاه می کنم... و میخوانم...
این ها احساسات من هستند.
گاهی خشک می شود...
و گاهی...
وجودم را لبریز می کند
: بازهم برگه پر می کنم... قلم میزنم
به اینها چه می گویند؟؟؟؟ نوشته ، نثر، عادت، دلتنگی، احساس یا تو...
: زیبای من
نیازی به پاسخ نیست همین که بهانه ی نوشتنم شدی ... بس است

برای کسی که میگه صداش گرفته، سرش سنگینه و آبریزش بینی داره،
همینجوری الکی نسخه نپیچید!!!
شاید بغضی در گلویش ترکیده باشد.......!!!

نیاز نیست انسان بزرگی باشیم ...

" انسان بودن " خود ، نهایت بزرگی است .

می توان ساده بود ولی انسان بود

به همین سادگی ...

تمام عید صفاش به همین ماهی رنگیاس! قبول دارین!

هنوز نیامده ای خداحافظ ؟ تقصیر تو نیست همیشه همین گونه بوده ، برو اما من پشت سرت دست نه ، دل تکان می دهم

زیادی عاشق نشو.
زیادی-اعتماد نکن.
چون همین زیادی بعد زبادی داغونت میکنه..

زندگی را دوست دارم به همین دلیل دستم را به تکیه گاهی میگیرم و بلند می شوم و ادامه میدهم ، می روم تا به جایی که شاید ، شاید نقطه ای در این جاده خالی و بی علامت وجود داشته باشد تا بتوانم آرزو هایم را از نزدیک لمس کنم.

دل تنگم ؛

همین !؟

آری همین

همین که هفت آسمان خدا

برسرم خراب شده

همین که زمین باوسعتش

زیرپاهایم را خالی کرده

همین که بین زمین و آسمان

معلق مانده ام

آری همین

همین که کوه های دنیاروی قلبم

سنگینی می کند

همین که بزرگترین اقیانوس دلتنگی

درچشمان من

جاریست

آری همین

................