کاش دغدغه مان ؛ شرف انسان ها بود..............

شاعر میگه :
باز من و کاشتی رفتی‌، تنها گذاشتی‌ رفتی‌،
دروغ نگم به جز من یکی‌ دیگه داشتی رفتی‌...

سادست بنده خدا؛ اگه یکی‌ دیگه بود که تقسیم اراضی‌ میکرد به توهم میرسید...
کم کمش ۳تا دیگه بوده که جا نبوده دیگه

غروب پاییزه / اس اس غم انگیزه

گل های پرسپولیس / اشکاشو می ریزه

پشت این شیشه که دنیای مرا به همین عادت و تکرار تنزل داده ست  
بی کرانی ست پر از تجربه های تازه کاش
فریاد کمک خواهی این ماهی تنگ میتوانست از این شیشه فراتر برود

همیشه حرف از رفتن هاست... کاش کسی..... با آمدنش غافلگیرمان کند!!!

ای کاش دنیا برعکس بود، به جایه اینکه آدم ها عاشق بشوند، عاشق ها آدم میشدند......

گاه حجم نگاهت در نبودت هزار بار در من تکرار می شود،
در من گمشده ای!!!
و به دنبال هجـای رفتن می گردی، بی فانوس، بی چراغ …
شعله ای فروزان به نام عشق،
به نام عشق،
به نام عشق روشن خواهم کرد و به دستت خواهم داد
روزی خواهی رفت می دانم،
این را شعله فروزان عشق در من سرداد،
که روشنایی من بیش از فانوس و چراغ است،
شعله ام تورا خواهد سوزاند و او را بی تاب رفتن خواهد کرد، خاکسترت را باد به منزل گه یار به ویرانی خواهد برد.
کاش در رابطه ها فانوسی به روشنایی بس بود
کاش کاشف دیوانه شعله عشق فقط یک شب مست بود

کاش میشدش برمیگشتم به دوسال پیش
الان رفتش تو شیش ما رفتنش
تنها تر از همیشه شدم
هی میشنم پای مشروب و قلیون تا شاید فراموشش کنم
ولی نمیشه لعنتیو فراموشش کنم
حتی با یکی دوست شدم که خیلی از اون سر تره ولی
همش اون میادش تو فکرم
انگار که شده باشه تیکه ای از وجودم

هنوز تو اخرین سری که باهاش حرف زدم حرفای که گفت و تن صداش یادم نمیره
بدتر عذابم میدن
عذاب عذاب عذاب