ﻣـﺎﻣـﺎﻥ؟
ﻟـﺤـﺎﻓـﻪ ﻣـﻦ ﺻـﻮﺭﺗـﯽ ﺑـﻮﺩ ...!
ﭼـﺮﺍ ﺭﻧـﮕـﺶ ﺳـﻔـﯿـﺪ ﺷـﺪﻩ؟
ﺑـﺎﻟـﺸـﺘـﻢ ﻣـﺜـﻞ ﭘـﻨـﺒـﻪ ﻧـﺮﻡ ﺑـﻮﺩ...!
ﭼـﺮﺍ ﺍلـاﻥ ﻣـﺜـﻞ ﺳﻨـﮓ ﺷـﺪﻩ؟
ﺑـﺎﺑـﺎ؟
ﭼـﺮﺍ لـاﻣـپـو ﺭﻭﺷﻦ ﻧـﮑـﺮﺩﯼ؟؟!!!
ﺗـﻮ ﮐـﻪ ﻣـﯿـﺪﻭﻧـسـﺘـﯽ ﺍﺯ ﺗـﺎﺭﯾـﮑـﯽ ﻣـﯿـﺘـﺮﺳـﻢ!
ﻣـﮕـﻪ ﺩﺍﺭﻩ ﺑـﺎﺭﻭﻥ ﻣـﯿـﺎﺩ؟
ﻫـﻤـﻪ ﺟـﺎ ﺑـﻮ ﺧـﺎﮎ ﻣـﯿـﺪﻩ ﺁﺧـﻪ!
ﺁﺧـﺮه ﻫـﻔـﺘـﻪ ﻧـﯿـﺴـﺖ ﮐـﻪ ...!
ﭘـﺲ ﭼـﺮﺍ ﻣـﻨـﻮ ﺷـﺴـﺘـﻦ؟
ﻋـﺸـﻘـﻢ؟
ﺁﺭﻭﻡ ﺑـﺎﺵ ... ﭼـﺮﺍ ﮔـﺮﯾـﻪ ﻣـﯿـﮑـﻨـﯽ؟ ﻭﻗـﺘـﯽ ﺯﻧـﺪﻩ ﺑـﻮﺩﻡ ﺍﺭﺯﺷـﻤـﻮ ﻓـﻬـﻤـﯿـﺪﯼ ﻣـﮕـﻪ؟

دلگـــیرمـ

از تمـــامـ شمـــا

شمـــایــی کــه ندانستــــهـ

چــه بـــی رحمـــانه بـــه مســـلخ مـــیبرید...

نجــــابتـــ و پـــاکـــی را

از اویــی کـــه چــــه نــاجـــوانمـــردانـــه

بـــه حـــراج میگـــذارد انســـانیتــــ یکـــ زن را

و مــــن مجـــرمــمـ

جـــرممـ آزادیـ ستـــ

بـــه دار مکـــافــاتـــ آویزانمـ

بـــه جـــرمـ اینکـــه نخـــواستمـ احـــساسمـ را تســلیمـ کــنمـ

بـــه کــسی کـــه لایقـــش نبـــود

تمــامـ کـــسانـــی را کــه حتـــی 

ذرهـ ای بــه انســانیتمـ شــکـــ کــرده اند

را بـــه خدا مــیسپــارمـ

و

دادمـ را از او میخواهمـ

و او را بـه جـهـنمـ مـیسپـارمـ

مـیدانمـ درآتشــی کــه خــود افــروخــته میســوزد

و خــواهــد سوخـتــــ

حیثـیتـــ چـیزی نیستـــ کـه بـه راحـتـی بـه دستــ بیایــد

خــدا حـیثـیتتـــ را حـفـظ کــند

اگـر بخـواهـد کـه دردی کـه مـن تجـربـه کـرده امـ را تجــربه نکـنی

امـا مـن بــه عـدالتـــ خــدا ایمـــان دارمـ

بایـد بچـشـی درد خنجــری را کــه ناجـوانمــردانه بر قلبمـ فــرو کـردی

و مـن چـون گـذشته در سکـوتـــ و خلوتــ خــویشـ مینشینمـ

مینویسمـ و احـساسمـ را ارج مـیـنهــم

دنــیـای تنـهاییمـ را بــا هــیچ چـیز عـوض نخـواهم کــرد

قـــلـبـم در سـیـنه‌ام نـیـســـت !

امــا عـکسی از تو بـه جای آن اســت ...

کـولـه بارت را بـگـــــرد

نـگـو کـه مـن بــد انـدیــشـــم !!!

خـــــــوب نـگاه کـــن

شایــــــد اشـتـبـاهـــــی  

در گـوشه‌ کـوله بارت گـذاشـتــی...؟!

به جای گندم از امروز، سیب می کِشمت
هــــــــــزار مرتبه آدم- فریب مــی کشمت
نه آنقدر کـــــه به دوزخ کشـــــانی ام این بار
به رغـــم وسوسه هایت نجیب می کشمت
پـــر از سکوت نیایش، پــر از شکــــوه دعا
وضو گرفته به امــــــن یجیب می کشمت
برای این که بدانی چه می کشم گــاهی
میان این همــه آدم، غـــــــریب می کشمت
و مثل پنجـــــــره هایـــی کـه رو به دیوارند
از آسمان و زمین، بی نصیب می کشمت
بایست! دار مسیحــــــم بـــه پـــا شود حـــــالا
شبی که بال گشـــــودی صلیب می کشمت
تــو شاعــــــرانه ترین هفت سین عمر منـــی
میان سفره فقط هفت سیب می کشمت!

رفتـن کسـي کـه لايـق نيسـت … نـعمـت اسـت نـه فـاجـعه . . .

خـسـتـه ام... حـآضــ ـــرمـــ بـه کـلـاغ هـا زیـرمـیـزی دهـم کـه قـصـه ام را تـمـام کـنـنـد!................................

اونـی کـه لـیـاقــت مـنو نــداره ، خــب نــداره دیـگـه !! چـیـکـار کـنــم ؟

غـصــه بی لیاقتیه مــردم هــم مــن بـخــورم ؟؟؟!

تنت که پـیشِ من باشد و دلـت در آغوشِ دیگـری هزار خطبه ام کـه بخوانند باز هـم هرزگیست...!