کشته مارو اون شخصیتت وای.........کشته مارو اون تربیتت وای...........کشته مارو اون قره کمرت....شما نسبتی داری با مایکل جکسون وای.................چرا شاعر اینو میگه نمیدونم....

ﺑﺒﺨﺸﻤﺖ
ﺍﮔﻪ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺳﺮﻡ ﻧﺬﺍﺭﯼ
ﺍﮔﻪ ﻗﺮﺑﻮﻥ ﺻﺪﻗﻢ ﻧﺮﯼ
ﺍﮔﻪ ﻧﮕﺮﺍﻧﻢ ﻧﺸﯽ
ﺍﮔﻪ ﺑﻬﻢ ﻧﮕﯽ ﻋﺮﻭﺳﮏ ﻣﻦ
ﺍﮔﻪ ﻧﮕﯽ ﻣﻦ ﻣﻬﻤﻢ ﮐﻪ ﻣﯿﮕﻢ ﺧﻮﺑﯽ
ﺍﮔﻪ ...
ﺍﻭﻧﻮﻗﺖ ﻣﻨﻢ ﺩﯾﻮﻭﻧﻪ ﻭ ﻋﺎﺷﻖ ﺗﻮ ﻧﻤﯿﺸﻢ
ﺗﺎ ﺍﻭﻧﮑﺎﺭﺍﺭﻭ ﺑﺮﺍﺕ ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ!
ﻣﻦ ﺗﻮﺭﻭ
ﻣﺮﺩ ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ! ﻣﺮﺩ !
ﭘﺲ ﺑﯿﺎ ﻭ ﻣﺮﺩ ﺑﺎﺵ !
ﺍﺑﺮﻭ ﺑﺮﻧﺪﺍﺭ!
ﺩﻣﺎﻏﺖ ﻋﻤﻞ ﻧﮑﻦ!
ﻟﻮﺱ ﺣﺮﻑ ﻧﺰﻥ !
ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﻫﻤﻮﻥ ﺁﺩﻡ ﻭ ﺣﻮﺍﯾﯿﻢ!
ﺑﯿﺎ ﺟﺎﻫﺎﻣﻮﻧﻮ ﻋﻮﺽ ﻧﮑﻨﯿﻢ!
ﻣﻦ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﻧﮕﻪ ﻣﯿﺪﺍﺭﻡ ﺗﻮ ﺻﻼﺑﺖ
ﺗﻮ ﻧﮕﺎﻫﺘﻮ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭ ﻭﻏﯿﺮﺗﺘﻮ ﻣﻨﻢ ﻧﺠﺎﺑﺘﻤﻮ
ﺑﯿﺎ ﺳﻌﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﯿﻢ!
ﻣﻦ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺩﺧﺘﺮ ﻭﺍﺳﻪ ﺗﻮ!
ﺗﻮ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﭘﺴﺮ ﻭﺍﺳﻪ ﻣﻦ !

همین خوبه که با اینکه سراغ از من نمیگیری
ولی تا حرف من میشه یه لحظه تو خودت میری
به جز تو همه میدونن واست این مرد می میره
واسه همین جداییت رو کسی جدی نمی گیره
همین خوبه که با اینکه چشاتو روی من بستی

تو چندتا خاطره با من هنوزم مشترک هستی
همین خوبه که آرومی و حس میکنی آزادی
که دست کم تو عکسامون هنوزم پیشم ایستادی
واسه من کافیه اینکه تو از من خاطره داری
به یادشون که می افتی واسه من وقت میذاری

بــــــــــــرو !

ترســــ از هیچ چیز ندارمــــ

وقتیـــــ یقین دارم بیشتر از منـــ

کسی دوستت نخـــــــواهد داشت

بیشتر از منــــ کسی طاقت کمـــ محلی هایت را ندارد

بــــــــــــرو !

ترس برای چه؟؟

وقتی می دانمــ یکــ روز تُف می اندازی

به روی تمام آن هایی که

به خاطرشــــان من را از دستـــــ دادی.... !

زیر خودم خط کشیدم که مهم شم ، فکر کردن غلط املائی ام …
پاکم کردن

دلـــــــتنــــــگم بــــــرای تــــــو بــــــرای بــــــا تــــــو بــــــودن ای کــــــاش میــــــشد در ایــــــن لحــــــظاتــــــ خــــــالی کمــــــی <<تــــــــــو>> داشـــتـــم چقــــــدر آه…… چقــــــدر دلتــــــنگی…

ملولان همه رفتند درِ خانه ببندیدبر آن عقلِ ملولانه همه جمع بخندیدبه معراج برآیید چو از آل رسولیدرخ ماه ببوسید چو بر بام بلندیدچو او ماه شکافید، شما ابر چراییدچو او چست و ظریفست شما چون هلپندیدملولان به چه رفتید که مردانه در این راهچو فرهاد و چو شداد دمی کوه نکندیدچو مه روی نباشید ز مه روی متابیدچو رنجور نباشید سر خویش مبندیدچنان گشت و چنین گشت چنان راست نیایدمدانید که چونید مدانید که چندیدچو آن چشمه بدیدید چرا آب نگشتیدچو آن خویش بدیدید چرا خویش پسندیدچو در کان نباتید ترش روی چراییدچو در آب حیاتید چرا خشک و نژندیدچنین برمستیزید، ز دولت مگریزیدچه امکان گریز است که در دام کمندیدگرفتار کمندید کز او هیچ امان نیستمپیچید مپیچید بر استیزه مرندیدچو پروانه جانباز بسایید بر این شمعچه موقوف رفیقید چه وابسته بندیداز این شمع بسوزید، دل و جان بفروزیدتن تازه بپوشید چو این کهنه فکندیدز روباه چه ترسید شما شیرنژادیدخر لنگ چرایید چو از پشت سمندیدهمان یار بیاید در دولت بگشایدکه آن یار کلیدست شما جمله کلندیدخموشید که گفتار فروخورد شما راخریدار چو طوطیست شما شکر و قندید

این پسرایی که همیشه ته ریش دارن
اینایی که هیچوقت موهاشون بلند نیست
اینایی که صداشون مردونست
اینایی که وقتی ازشون جدا میشی تا یه ساعت دستات بو عطرشونو میده
همونایی که وقتی کنارت نشستن بهت اس ام اس میدن دوست دارم!
اینایی که وقتی ازت دلخورن باهات حرف نمیزنن دوست داری محکم بغلشون کنی
اینایی که شبا موقع شب به خیر گفتن میگن مال خودمی
اینایی که بددهن نیستن وقتی فحش ازت میشنون میگن بی ادب
اینایی که دستاشونو با دوتا دستت باید بگیری
.
.
.
.
.
اینا خیلی دوست داشتنی ین