دیدی تا حالا اگر کسی رو دوست داشته باشی دلت نمیاد اذیتش کنی؟ دلت نمیاد شیشه دلش رو با سنگ زخم زبون بشکنی؟ دلت نمیاد ازش پیش خدا شکایت کنی حتی اگر بره و همه چیزو با خودش ببره

یه پنجره با یه قفس . یه حنجره بی هم نفس سهم من از بودن تو . یه خاطرس همینو بس
تو این مثلث غریب . ستاره هارو خط زدم دارم به آخر میرسم . از اون ور شب اومدم
یه شب که مثل مرثیه . خیمه زده رو باورم میخوام تو این سکوت تلخ . صداتو از یاد ببرم
بذار که کوله بارمو . رو شونه شب بذارم باید که از اینجا برم . فرصت موندن ندارم
داغ ترانه تو نگام . شوق رسیدن تو تنم توحجم سرد این قفس . منتظر پر زدنم
من از تبار غربتم . از آرزوهای محال قصه ما تموم شده . با یه علامت سوال
بذار که کوله بارمو . رو شونه شب بذارم باید که از اینجا برم . فرصت موندن ندارم

کوروش کبیر:من برای متنفر بودن از کسانی که از من متنفرند وقتی ندارم زیرا من گرفتار دوست داشتن کسانی هستم که مرا دوست دارند

احتمالا خیلی از دوستان تنگه واشی رفتن اما هرکی نرفته پیش نهاد میکنم بره!
سمت فیروز کوه و بسته به وسیله 1ساعت نیم تا 2ساعت راه
قبل فیروز کوه جاده میره سمت روستا و بعد تنگه واشی که ابتدا دشت و ده هست و بعد از رد شدن از تنگه که وسط ان رودخونس به دشت وسیعی میرسین!






کتیبه هم هست که اطلاعات ندارم در موردش


واسه خانوم های ناز نازی النگو بدست اسب هم گذاشتن که خیس نشن یخ کنن!




نمای دیگر

دغدغه های پسر جوان:
کار ندارم، پول ندارم، سربازی نرفته ام، ماشین و خونه ندارم و...
دغدغه های دختر جوان:
لاک ناخونم پاک شده، مهری سرویس طلا خریده، دختر خاله ام ماشین داره، مامان غذای خوب نمی پزه، عروسکم رو هنوز نخوابوندم!

جواب سوالم تو باشی اگر..
ز دنیا ندارم سوالی دگر
...........................
که من پاسخی چون تو میخواستم...

گلپا

نشد
يک لحظه از يادت جدا دل
زهی دل آفرين دل مرهبا دل مرهبا دل
ز دستش يک دم آسايش ندارم
نميدانم چه بايد کرد با دل
هزاران بر منعش کردم از دل
مگر بر گشت از راه خطا دل

فريدون فرخزاد و سالی
حالا که پا بند تو هستم ميگريزی
پا بند لبخند تو هستم ميگريزی
با خنده هايت زندگی می آفرينی
تا ديدمت فهميدم اين را آخرينی
از بوسه پرهيزم نمودی
با غصه لبريزم نمودی
بارنه غم غرقم نموده عشقت حواسم را ربوده
ميگريزی ميگريزی ميگريزی ميگريزی
آرتوش

آسمان چشم او آينه کيست
آن که چون آينه با من روبرو بود
درد و نفرين بر سفر باد
سرنوشت اين جداي
دست او بود
آه
گريه مکن که سرنوشت
گر مرا از تو جدا کرد
عاقبت دل های ما
با غم هم اشنا کرد

ای دلت خورشيد خندان
سينهء تاريک من
سنگ قبر آرزو بود

سلطان قلبها از عهديه و عارف

يه شب يه روز يه ماه يه سال
يه عمره که ميگردم
چو کبوتره بی پر و بال
ميرم همه جا
يه روز ديدم گم شد جونم
دور افتادم از آشيونم
بی خونمنم سرگردونم
بی او به خدا

سلطان قلبم کجاي کجاي
رفتی که بر من به شادی گشاي
دروازه های بهشت طلاي
اما صد افسوس

کسى که کردارش او را به جایى نرساند ، افتخارات خاندانش او را به جایى نخواهد رسانید . . .

این خانم خانومه امد...
سلام عزیزانم...سلام دلبرانم

من برای تنها نبودن آدم های زیادی دور و برم دارم

آن چیزی که ندارم کسی برای باهم بودن است!

................