باز هم قلبی به پایم اوفتاد
باز هم چشمی به رویم خیره شد
باز هم درگیر و دار یک نبرد
عشق من بر قلب سردی چیره شد
باز هم از چشمه ی لب های من
تشنه ای سیراب شد،‌سیراب شد
باز هم در بستر آغوش من
رهروی در خواب شد ،‌در خواب شد

ﻓﺎﺣﺸﻪ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺩﺍﺭﯼ،
ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺭﺍ ﺯﯾﺮ ﺳﺮ ﻭ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺭﺍ ﺩﺭﻗﻠﺐ

باز هم ترانه های ناتمام
سر گردان میان هوای پر باد و باران دلم
چه می کند این پاییز با دلم!
عجب حال و هوای عاشقانه ایست
این روزهای خنک پاییزی
نسیمی که زیر پوست صبح من می رقصد
هر چند صبح تنهایی ست
و آفتاب کوچک ظهرهایش
با تمام نبودنت
دلتنگی غروب غمناکش
و سکوت دلگیر شب هایی که:
جای خالی تو را در آغوش جستجو میکند
و این پاییز چه می کند با دل من!
یاد بارانی که روی پوست من و تو نم زد
و ما گفتیم عشق را زیر باران دیدیم
من به پاییز بودن تمام سال عادت کرده ام!
اما به ندیدن تو...

پر میکرد یادت، همه حجم خالی فضایم را

و خواستنت شیطنت میکرد، در مسیر نبض رگهایم

بوته نورس احساسم، ریشه دوانده بود در تری اشکهایم

همه روزه، میشنیدم صدای عشق را

حتی در قیژ قیژ، لولای در قدیمی

همه شب;

پشت پرده، سایه ای از جنس تو اردو زده بود

رویای هم آغوشیت نخ بادبادکی بود

که مرا بالا میکشاند تا دب اکبر

و در مجادله ناکوک دل و عشق،

کوچکتر از باخته شده بود "عقلم"

تو میدانستی;

رویای شیرینم، یخیست

"هایش" کردی

چه ساده تبخیر شد از گرمی نفسهایت...

روزگاری خواهد رسید . . .

همچنان که در آغوش دیگری خفته ای ، به یاد من ستاره ها را خواهی شمرد تا آرام شوی

دلت هوایم را خواهد کرد . . .
...
به یاد خواهی آورد باهم بودن هایمان را . . .

به یاد خواهی آورد خنده هایم را . . .

به یاد خواهی آورد اشک هایم را . . .

به یاد خواهی آورد آغوشم را
. . .

مطمئنم در آن لحظه در دلت می گویی :
من آغوشت را می خواهم

کسي هست آغوشش را،

شانه هايش را

به من قرض بدهد !

تا يک دل سير گريه کنم؟!

بدون هيچ حرف و سوال و جواب و دلداري و نصيحتي ؟

وقتي به پايان "من و تو" انديشيدي

باورت نبود که پايان من و تو فقط پايان "ما" نيست

آغاز دنيايي است بي "ما"

و دنيا بدون "ما "

پر است از هزاران "من و تو" ي تنها!

به آخرخط رسيده بودم
بايد بهش ثابت مي كردم كه دوستش دارم
خيلي دوستش داشتم خيلي عصباني بودم
گفت اگه دوستم داري رگتو بزن گفتم مرگ وزندگي دست خداست
گفت ديدي دوستم نداري خيلي بهم بر خوردتيغ رابرداشتم ورگمو زدم
وقتي توآغوش گرمش جون ميدادم آروم زير لب
گفت اگه دوستم داشتي پس چراتنهام گذاشتي
چرا...

داستان من و تو از آنجا شروع شد که پشت شیشه ی بی جان مانیتور به هم جان دادیم … !

با دکمه های سرد کیبُرد ، دست های هم را گرفتیم و گرمایش را حس کردیم …!

با صورتک ها ، همدیگر را بوسیدیم و طمع لب هایمان را چشیدیم …!

آهنگی را هم زمان با هم گوش کردیم و اشک ریختیم …!

شب بخیر هایمان پشت خط های موبایلمان جا نمی ماند …!

امروز داستان برگشت …

آغوش هایمان واقعی ، بوسه هایمان حقیقی ، اما با این تفاوت که دیگر من و تو نبودیم ، هر کداممان یک “او” داشتیم ...!

پشت شیشه ی سرد مانیتورم ، دلم لک زده برای یک صورتک بوسه ….!

لک زده برای یک آهنگ همزمان …

لک زده برای یک شب بخیر …

میان عابران تنهاتر از من هیچ کس نیست / کسی اینجا به فکر این غریبه در قفس نیست

دلم امشب برای خنده هایت تنگ تنگست / فقط درون آغوش تو مردن زیباست….

خداگوید :توای والاترین مهمان دنیایم، بدان آغوش من بازاست، شروع کن! یک قدم باتو، تمام گامهای مانده اش بامن،