بــلــه دیــگــه هــوش ســیـــاه فـــقــط هـــمــیــن جــمــلــه ی گـوهـر بـار را کــم داشــت
جـنـاب ســروان خـطــاب بــه هــمــکــارش : مــوس دســـتـــتـــه بــــذار بـــیـــا
(شـنـیـده بـودم مــیــگـن آب دسـتـتـه بـذار بـیـا ولـی مـوس رو دیـگـه نـشـنـیـده بـودم)

از مـن #فاصلـــهـ بگـــ ــــیر ! هــــ ـــر بار کــه به مـن نزدیـک مـــ ـی شـوی بـاور میکــــنمـ هنــــ ــوز میشــ ـود زندگـــــ ــی را دوسـت داشـت از مـن فاصلـــــهـ بگـــــــ ــیر مـن #خستـهـ #امــــ از امیدهـــ ـای #کــــ ـــوتاه........

" بـذار بـهـ درد خـــودمـ بـمـیـرمـ "

امــا تـو نـذار بـمـیـــرم ...

شــعـور داشـتـه بــاش . . . !!!

دختــــــــــر کــه بـاشــی
هـــزار بــار هــم کــه بگـویــد :
دوستـــــــــــــــــــــت دارد !
بـازهــم خواهــی پـرســـی :
دوستــــــــــــــــم داری ؟
و تـه دلـــــــــت همیشــه خواهــد لــرزیـد !
دختــر کــه بـاشــی هــرچقــدرهــم کـه زیبــــا بـاشــی
نگــران زیبـــاترهایــی میشــوی کـه شایــد عاشــقش شوند !
هــر وقت کــه صدایت میکنــد :
خوشــــ♥ـــــگلم
خــدا را شکــر میکنــی کــه درچشمــان او زیبایــی !
دســـــــت خـودت نیسـت
دختــــــــــر کــه بـاشــی
همـــه ی دیوانــــــــگی هــای عالــم را بـــــــــلدی .

خـــود را به من عادت نده مــــن مثــل هرکــس نیستـم
یک روز هستم پـــــیش تو یک روز دیـــگر نیستــــــم
از من مخواه عاشـق شدن عاشقـــی سرابی بیش نیست
آن کس که از مـن ساختند جزسایه ایی ازخویش نیست
هرگــز بـرایــــم دل مـــده چشمــــــان خود را تر نکـن
این وضع پـــر آشوب من آشفتــــــه و بـدتــــــر نکـــن
هرگــــز نگویی خواهمت من دوســــــــتت دارم هنـوز
تو حیف هستی نازنیــــــن در پای بی مهـــــــرم نسـوز
سر مستـــی و دلـــــدادگی ازمن گذشته است خستـه ام

دخـتــَر که باشی


میدونی اَوّلـیـن عِشق زنـدگیـتــ پــِدرتـه !


دختــَر که بـآشی


میدونی مُحکـَم تـَریـن پَنـآهگاه دنیــآ آغــوش گــَرم پـــِدرتـه !


دخـتــَر کـه بـآشی


میـدونـی مــَردانه تـَریـن دستی که مـیتونی تو دستـِـت بگیـری


و دیگـه اَز هیچی نَتــَرسی، دسـتای گَرم وَ مِهــرَبون پـــِدرتـه !


هَر کجای دنیـا هم بــاشی، چه بـاشه چـه نباشه ؛


قَویتریـن فِرشتــه ی نِگهبـان پـــِدرته ...


به سلامتی همشون ....


برا شادی روح باباهایی که دیگه نیستن هم یه صلــوات ...

*قــــشنگيــــه " لـــــيـاقـــــت " به اينه كه ...

هـــــمـــــه نـمـيـتـــــونـن داشـتـه بـاشـن !!!

آمـدی، جـانـم بـه قـربـانـت ولــی حـالا چـرا بی وفـا حـالا کــه من افـتــاده ام از پـا چـرا

نوشـدارویی و بعـد از مرگ سهـراب آمدی سنگدل این زودتر می خــواستی، حالا چـرا

عـمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست من که یک امروز مهـمـان توام، فـردا چـرا

نـازنـیـنا مـا بـه نـاز تـو جـوانـــی داده ایــم دیگـر اکنون با جوانان ناز کـن، بـا مـا چـرا

وه کـه بـا ایـن عـمرهـای کـوتـه بی اعـتبار این همه غافل شدن از چون منی شیدا چـرا

شورفرهادم به پرسش سر بزیر افکنده بود ای لـب شـیـرین جـواب تـلخ سربالا چـــرا

ای شب هجران که یکدم در تو چشم من نخفت این قدر با بخت خواب آلود من، لالا چـرا

آسمان چـون جمع مشتاقان پریشان می کند در شگـفـتم من نمی پاشد ز هـم دنــیـا چـرا

در خـزان هـجر گـل ای بلبل طبع حــزین خامُـشی شـرط وفـاداری بـود، غـوغـا چـرا

شهـریارا بی حبـیب خود نمی کردی سفر این سفـر راه قـیامت می روی، تـنهـا چـرا

ای وای بر اسیــری کز یاد رفته باشــد

در دام مـانده باشـد صیـاد رفتـه باشـد

آه از دمــی که تــنها با داغ او چو لاله

درخون نشسته باشم چون باد رفته باشد

آواز تـیشــه امشــب از بیستـون نــیامـد

شاید به خواب شیرین فرهاد رفته باشد

خونش به تیـغ حســرت یارب حلال بادا

صیدی که از کمندت آزاد رفتـه باشــد

از آه درد نــاکـی سـازم خـبـر دلـت را

وقتی که کوه صبرم بر بـاد رفته باشـد

رحــم از بر اسیری کـز گرد دام زلفـت

با صد امـیدواری نـاشـاد رفتــه باشـــد

شـادم که از رقـیبـان دامن کشـان گذشتـی

گو مشت خاک ما هم بر باد رفته باشـد

پرشور از حزین است امروز کوه و صحرا

مجنون گذشتـه باشـد فرهـاد رفتـه باشـد

ایـن روزهــا

عجیـب دلـم بـچگـی مـی خواهـد ...

/خستـه ام/

فـقط یـک قـلم لطـفاً ...

می خواهـم خـودم را خط خـطی کنـم !