ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺳﺎﻝ ﭼﻨﺪﯼ :
.
.
:80 ﺑﭽﻪ . ﻟﺠﺒﺎﺯ
:79 ﻣﻮﺯﯼ . ﺩﻭﺭﻭ
:78 ﺧﻨﮓ . ﻧﻔﻬﻢ . ﺟﺬﺍ
:77 ﺣﺴﻮﺩ . ﺑﺍﻧﻤﮏ . ﺩﻭﺭﻭ
:76 ﺧﻮﺷﺘﯿﭗ . ﺑﺎﺣﺎﻝ . ﻣﻮﺯﯼ،ﺟﺬﺍﺏ،ﺗﻮﺩﻝ ﺑﺮﻭ
:75 ﺧﻮﺷﮕﻞ . ﺟﺬﺍﺏ . ﺩﻟﺮﺑﺎ . ﺧﻮﺵ ﺳﻠﯿﻘﻪ
:74 ﺧﻮﺷﮕﻞ . ﻧﻤﮑﯽ . ﺗﻮ ﺩﻝ ﺑﺮﻭ
:73 ﻟﻮﺱ . ﺷﯿﻄﻮﻥ ﺟﺬﺍﺏ
:72 ﺑﺎﺷﺨﺼﯿﺖ . ﺑﺎ ﺍﺩﺏ . ﺟﺬﺍﺏ
:71 ﺑﺎﺍﺩﺏ ﺑﺎﺣﺎﻝ . ﺑﺎ ﺟﺬﺑﻪ
:70 ﺷﻮﺥ . ﺑﺎﻛﻼﺱ . ﻣﻐﺮﻭﺭ
69 ﻭ : ﺧﻮﺷﮕﻞ .... ﺧﻮﺷﺘﻴﭗ ... ﺑﺎﻭﻓﺎ
:68 ﻣﻬﺮﺑﻮﻥ . ﺑﺎﺣﺎﻝ . ﺑﺎﻧﻤﮏ
:67 ﺧﻮﺵ ﺳﻠﯿﻘﻪ . ﺧﻮﺵ ﺍﺷﺘﻬﺎ . ﺟﺬﺍﺏ
:66 . ﺑﺎﺣﺎﻝ . ﺑﺎ ﻣﻌﺮﻓﺖ
:65 ﺗﻮ ﺩﻝ ﺑﺮﻭ . ﺩﻟﺮﺑﺎ
:64 ﺭﺍﺣﺖ ﺑﺎﺣﺎﻝ . ﺷﻮﺥ ﻃﺒﻊ . ﺗﻮ ﺩﻝ ﺑﺮﻭ
:63 ﺑﺎﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﯿﺖ . ﺑﺎﺣﺎﻝ
.62 ﺑﺎﻧﻤﮏ ﺑﺎ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺷﯿﻄﻭﻥ
.61 ﻣﻬﺮﺑﻮﻥ،ﺻﺒﻮﺭ،ﺍﺭﻭﻡ
.60 ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ . ﺑﺎﺷﺨﺼﯿﺖ . ﺩﻝ ﭘﺎﮎ

شعر غربت - سهراب سپهری

ماه بالای سر آبادی است

اهل ابادی در خواب است

باغ همسایه چراغش روشن،

من چراغم خاموش

ماه تابیده به بشقاب خیار، به لب كوزه آب

غوك ها می خوانند

مرغ حق هم گاهی

كوه نزدیك است، پشت افراها، سنجد ها

و بیابان پیداست

سنگ ها پیدا نیست، گلچهه ها پیدا نیست

سایه ها یی از دور، مثل تنهایی آب، مثل آواز خدا پیداست

نیمه شب بباید باشد

دب اكبر آن است، دو وجب بالاتراز بام

آسمان آبی نیست، روز ابی بود

یاد من باشد فردا، بروم باغ حسن گوجه و قیسی بخرم

یاد من باشد فردا لب سلخ، طرحی از بز ها بردارم،

طرحی از جارو ها، سایه ها شان در آب

یاد من باشد , هر چه پروانه كه می افتد در آب , زود از آب

درآورم

یاد من باشد فردا لب جوی، حوله ام را هم با چوبه بشویم

یاد من باشد تنها هستم

ماه بالای سر تنهایی است

( سهراب سپهری )

ﺗﻮ ﺍﺗﻮﺑﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻻﯾﯽ ﻣﯿﮑﺸﯿﺪﻡ ﯾﻪ ﺯﺍﻧﺘﯿﺎ ﺍﻭﻣﺪ ﮐﻨﺎﺭﻡ
ﮔﻔﺖ : ﺩﺍﺭﯼ ﻻﯾﯽ ﻣﯿﮑﺸﯽ؟ﮔﻔﺘﻢ ﻧﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﻭﺍﺳﺖ ﻋﺮﺑﯽ
ﻣﯿﺮﻗﺼﻢ .
.
.
.
.
.
.
ﮔﻔﺖ : ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻧﺎﻣﺤﺴﻮﺳﻢ ﺑﺰﻥ ﺑﻐﻞ ﺷﺎﺑﺎﺷﺘﻮ ﺑﺪﻡ ! |:

روزی میرزاجواد آقاسبزواری از شاگردان علامه بحرالعلوم

به سفارش حاج شیخ عبدالوهاب مشیر خراسانی

به همراه حاج آقا میرزامحمد تقی تربتی فیض آبادی معروف به [!] خراسانی

و حاج سید علینقی نراقی معروف به ملک المتکلمین ،

خدمت استاد حاج میرزاآقا ابوالحسن نجفی معروف به مرشدالمتکلمین

شرف حضوریافتند،

ایشان تشریف نداشتند،

همگی برگشتند!

به همین راحتی

فکر کن رفتی حموم
.
.
.
حولت یادت رفته!
.
.
.
داد می زنی: یکی حوله منو از رو تختم بده...
.
.
.
در یکم باز میشه یه دستی حوله رو میده بهت...
.
.
.
می گیری، تشکر می کنی... خودتو خشک می کنی... لباس می پوشی...
.
.
.
دستتو که میذاری رو دستگیره درو باز کنی بیای بیرون یادت میفته همه مسافرتن و تو توخونه تنها بودی...!!!
.
حستو بگوووووووو

ميخــــــــــوام دعــــــــــــا کنــــــــــــم
نه براي خـــــــودم براي دوستـــــــــاي مجازيم که :
بعضياشون خيلي گرفتــــــــــــارن 
بعضياشون خيلي دلشکستــــــــــــن 
بعضياشون خيلي تنهــــــــــــان 
بعضياشون خيلي نا اميــــــــــــدن 
بعضياشون عاشقــــــــــــن 
خـــــــــداجــــون هـــــواي دلاشــــونوداشتـــــــه باش،
يه دستـــــــى به ســـــروگـــــوش زندگيشون بکش،
نذار حســــــــــــرت به دل بمونن ،
نذار ايمانشــــــــون ضعيــــــف بشه،
دستشــــــــــونو بگيـــــــــــ ــــــــــــر....
خدايــــــــــــا به يگانگيـــــــت قسمت ميــــــــــــدم
نذار آرزوهـــــــــــاشون آرزو بمونــــــــــــه… 
آمین

ﮔﺮﻭهاى درﺍﯾﺮﺍﻥ ......

نادر : ﺳﻼﻡ ﺑﻩ ﻫﻤﻪ

ﭼﺮﺍ ﮐﺴﯽ ﺟﻮﺍﺏ ﻧﻤﯿﺪﻩ ؟

ﺍﻭﮐﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﮐﺴﯽ ﻧﯿﺴﺖ؟ ﺑﺎﯼ

ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺑﻌﺪ .

ﺳﺎﻧﺎﺯ : ﭘﺨﺨﺨﺦ

ﻋﻠﯽ : ﺳﻼﻡ ﺧﺎﻧﻮﻡ

ﺣﺴﯿﻦ : ﺳﻼﻡ ﮔﻠﻢ

ﺣﺎﻣﺪ : ﺳﻼﻡ ﻋﺸﻘﻢ

ﻣﻬﺪﯼ : ﺳﻼﻡ ﺧﻮﺷﮕﻠﻪ

ﺟﻌﻔﺮ : ﺳﻼﻣﻤﻤﻢ

ﺍﺻﻐﺮ : ﻫﺎﯼ ﺧﺎﻧﻮﻣﻢ

ﻣﺤﻤﺪ : ﺳﻼﻡ ﺏ ﺭﻭﯼ ﻣﺎﻫﺖ

ﺍﺷﮑﺎﻥ : ﺳﻼﻡ ﺧﻮﺵ ﺍﻭﻣﺪﯼ

ﻣﻬﺮﺍﻥ : ﺳﺴﺴﺴﺲﻻﻣﻤﻢ .

ﺯﻫﺮﺍ : ﺳﻼﻡ ﺍﺟﯽ

ﺳﺎﻧﺎﺯ : ﺱ

ﺩﺧﺘﺮ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺑﺪﺑﺨﺖ خاک توسرتون

مواد لازم:
۲ قاشق روغن زیتون
۱ عدد مرغ، خرد شده
۱ قاشق غذاخوری پودر فلفل قرمز
یک عدد پیاز خرد شده
۴ حبه سیر، خرد شده
۱ عدد فلفل قرمز، خرد شده
۲ قاشق غذاخوری برگ گشنیز خرد شده
۳۰۰ میلی لیتر سس گوجه (ترجیحا پاساتا)
۴ قاشق غذاخوری رب انار
۲۰۰ میلی لیتر آب انار
برنج پخته به مقدار دلخواه برای سرو
دانه های انار (به مقدار دلخواه)

طرز تهیه:

در یک ماهیتابه روغن را داغ کنید، روی مرغ ها فلفل و نمک و پودر فلفل قرمز بپاشید و برای ۷-۸ دقیقه سرخ کنید تا مرغ ها طلایی و قهوه ای شوند و بعد مرغ های سرخ شده را کنار بگذارید.
حالا پیازها تقریبا ۱۵ دقیقه با دمای کم سرخ کنید تا نرم شوند، سپس فلفل، سیر و گشنیز را اضافه کنید کنید و برای ۵ دقیقه دیگر سرخ کنید. حالا سس گوجه، رب انار و آب انار را اضافه کنید و بگذارید به جوش بیاید.
حالا مرغ را به مواد اضافه کنید، روی ظرف را بپوشانید و زیر ظرف را کم کرده و برای ۳۰ دقیقه با دمای کم بپزید تا حسابی جا بیافته، در آخر هم برنج رو در ظرف های سرو بکشید، روی ان از خوراک مرغ بکشید و روی انها گشنیز و دانه های انار بریزید و میل کنید.

بگذار اعتراف کنم که بدجور دلم برایت تنگ شده
فکر نکن بی وفا هستم ، دلم از سنگ نشده...
اعتراف میکنم اینک در حسرت روزهای شیرین با تو بودنم
باور نمیکنم اینک بی توام
کاش میشد دوباره بیایی و یک لحظه دستهایم را بگیری
کاش میشد دوباره بیایی و لحظه ای مرا ببینی
تا دوباره به چشمهایت خیره شوم ، تا بر همه غم و غصه های بی تو بودن چیره شوم...
کاش میشد دوباره بیایی و لحظه ای نگاهت کنم ، با چشمهایم نازت کنم
در حسرت چشمهایت هستم ،چشمهایی که همیشه با دیدنش دنیایم عاشقانه میشد
بگذار اعتراف کنم که بدجور دلم هوایت را کرده
در حسرت گرمی دستهایت ، تا کی باید خیره شوم به ع[!]ایت ، هنوز هم عاشقم ، عاشق آن بهانه هایت...
کاش بودی و به بهانه هایت نیز راضی بودم ، کاش بودی و من دیگر از سردی نگاهت شاکی نبودم
هر چه خواستم از تو بگذرم از همه چیز گذشتم جز تو ، هر چه خواستم فراموشت کنم همه را فراموش کردم جز تو ، هر چه خواستم به خودم بگویم هیچگاه ندیدم تو را ، چشمهایم را بستم و باز هم دیدم تو را ، هر چه خواستم دلم را آرام کنم ، آرام نشد دلم و بیشتر بهانه تو را گرفت ، هر چه خواستم بگویم بی خیال ، بی خیالت نشدم و به خیالت تا جایی که فکرش هم نمی کنی رفتم...
میخواستم با تنهایی کنار بیایم ، دلم با تنهایی کنار نیامد ، میخواستم دلم را راضی کنم ، یاد تو باز هم به سراغم آمد ، میخواستم از این دنیا دل بکنم ، دلم با من راه نیامد ...
بگذار اعتراف کنم که دلم در چه حالیست ، بدجور از نبودنت شاکیست ، هر جا هستی برگرد که اصلا حالم خوب نیست....