نه تو می مانی و نه اندوه
و نه هیچ یک از مردم این آبادی...
به حباب نگران لب یک رود قسم،
و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،
غصه هم می گذرد،
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند...
لحظه ها عریانند.
به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز.

زنده ای .. زندگی کن ...تو آغوشش ... اگه نشد کنارش .... اگه نشد با عکساش

اگه نشد با یادش ... اگه نشد با خاطره هاش ... اگه نشد تو خیالت ...

اگه نشد ...............

اگه نشد دیگه نداره ... فقط بدون که هستی و هست ...

پس باهاش باش تا همیشه .... تا وقتی که خود اوستا کریم بگه کات

چه سنت قشنگیه به دست آوردن دلا
خط کشیدن رو دفتر جدول ضرب مشکلا
چه سنت قشنگیه کمک به مرگ غصه ها
همیشه مهربون شدن درست شبیه قصه ها
چه سنت قشنگیه چیدن هفت سین و دعا
سپردن سالی که رفت به دفتر خاطره ها..

عشقه هوس باز
نمي خواهم خاطره فردايم شـــــوي !
امروزِ مـــــن باش ♥
حتي لحظه اي . . . !

من ازت خاطره دارم
چجوری یادت بیارم

ما روزای خوبی داشتیم
همشونو جا گذاشتیم

چند روزه میشه که رفتی
اما انگاری یه ساله
بیشتر از این نمیتونم
بی تو خوشبختی محاله
بی تو خوشبختی محاله

کجاس اون خاطره هامون
چی شد اون حالو هوامون

چقده دل نگرونم
واسه ی آرزوهامون واسه ی آرزوهامون

تو که بی نامو نشونی کجا دنبالت بگردم
چرا من تنها بمونم آخه من کاری نکردم

دیگه طاقتم تمومه کاشکی حالمو بدونی
دارم از نفس میوفتم کاش خودتو برسونی

کجاس اون خاطره هامون
چی شد اون حالو هوامون

چقده دل نگرونم
واسه ی آرزوهامون واسه ی آرزوهامون

من خاطره ی خانه ات را هم از حافظه ی کفش هایم پاک خواهم کرد...

وحشت از عشق که نه ، ترسم از فاصله هاست
وحشت از غصه که نه ، ترس من خاتمه هاست
ترس بیهوده ندارم ، صحبت از خاطره هاست
صحبت از کشتن ناخواسته ی عاطفه هاست
کوله باریست پر از هیچ که بر شانه ماست
گله از دست کسی نیست مقصر دل دیوانه ماست

وحشت از عشق که نه !
ترس ما فاصله هاست
وحشت از غصه که نه !
ترس ما خاتمه هاست
ترس بیهوده نداریم !
صحبت از خاطره هاست
صحبتاز کشتن ناخواسته ی عاطفه هاست
کوله باریست پر از هیچ که بر شانه ی ماست
گله از دست کسی نیست !
که مقصر دل دیوانه ماست

کاش يکي‌ بود که توي کوچه‌ها داد ميزد

خاطره خشکيه... خاطره خشکيه...

اونوقت همه ي خاطراتتو همونايي که ارزش گرفتن

دمپاييِ پاره هم ندارن ميريختم تو کيسه

و ميدادم بهش و ميرفت ردِ کارش !

چه زیبا! گفتم دوستت دارم !
چه صادقانه پذیرفتی!
چه فریبنده ! آغوشم برایت باز شد !
چه ابلهانه! با تو خوش بودم !
چه كودكانه ! همه چیزم شدی !
چه زود ! به خاطره یك كلمه مرا ترك كردی !
چه ناجوانمردانه ! نیازمندت شدم !
چه حقیرانه! واژه غریبه خداحافظی به من آمد!
چه بیرحمانه! من سوختم......