پاتوق دانشجویان ایران - جستجو در پست ها

saman

در کافه تنهایی

پر کن پیاله را کین جام آتشین

دیری است ره به حال خرابم نمی برد!

این جامها که در پی هم می شود تهی

دریای آتش است که ریزم به کام خویش

گرداب می رباید و آبم نمی برد!

من با سمند سرکش و جادویی شراب

تا بیکران عالم پندار رفته ام

تا دشت پر ستاره اندیشه های گرم

تا مرز ناشناخته مرگ و زندگی

تا کوچه باغ خاطره های گریز پا

تا شهر یادها

دیگر شراب هم

جز تا کنار بستر خوابم نمی برد!

هان ای عقاب عشق

از اوج قله های مه آلود دوردست!

پرواز کن به دشت غم انگیز عمر من

آنجا ببر مرا که شرابم نمی برد!

آن بی ستاره ام که عقابم نمی برد!

در را ه زندگی

با این همه تلاش و تمنا و تشنگی

با این که ناله می کنم از دل که :

آب......... آب..........!

دیگر فریب هم به سرابم نمی برد

پر کن پیاله را !

(فریدون [!])

دیدگاه •

•

• 1392/05/22 - 14:38

+4

saman

در کافه تنهایی

نمی رسم به قرار
منتظر نباش !
سالها از قرار رفته ام ...

(نجیب زاده)

دیدگاه •

•

• 1392/05/22 - 10:05

+3

♥ نگار ♥

ﻣﻮﺭﺩ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ !!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ﻃﺮﻑ ﺭﻓﺘﻪ ﺧﺎﺳﺘﮕﺎﺭﯼ ﻣﺦ ﺩﺧﺘﺮﺭﻭ ﺯﺩﻩ ﺑﺎ
ﻫﻢ ﺩﻭﺱ ﺷﺪﻥ!

دیدگاه •

•

• 1392/05/21 - 21:37

+2

♥ نگار ♥

یاﺭﻭ ﻋﮑﺲ ﭘﺴﺮﺧﺎﻟﻪ اﺵ ﺭﻭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺍﻣﺮﯾﮑﺎ ﺑﻮﺭﺳﯿﻪﮔﺮﻓﺘﻪ

ﻣﻠﺖ ﺑﻪ ﭼﻪ ﭼﯿﺰﺍﯾﯽ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻦ

ﻣﺎ ﺗﻮ ﻓﺎﻣﯿﻞ ﯾﮑﯽﺭﻭ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺟﻤﻠﻪ

( ﺍﺳﺐ ﺣﯿﻮﺍﻥ ﻧﺠﯿﺒﯽ ﺳﺖ ) ﺭﻭ ﮐﺎﻣﻞﺑﺎ ﺁﺭﻭﻍ ﺑﮕﻪ !

ﺍﯾﻨﺎ ﺍﺭﺯﺷﻪ . ﺍﯾﻨﺎ ﻫﻨﺮﻩ.

دیدگاه •

•

• 1392/05/21 - 21:30

+2

Mohammad Mahdi

آدم باید یکی رو داشته باشه ساعت دو نصفه شب بهش اس بزنه بگه دلم گرفته ... اونم بگه قربون دلت برم ... وگرنه بقیه زندگی به کوفتم نمی ارزه!

دیدگاه •

•

• 1392/05/21 - 20:22

+4

saman

در کافه تنهایی

چون ننالم؟ چرا نگریم زار؟
چون نمویم؟ که می‌نیابم یار
کارم از دست رفت و دست از کار
دیده بی‌نور ماند و دل بی‌یار
دل فگارم، چرا نگریم خون؟
دردمندم، چرا ننالم زار؟
خاک بر فرق سر چرا نکنم؟
چون نشویم به خون دل رخسار؟
یار غارم ز دست رفت، دریغ!
ماندم، افسوس، پای بر دم مار
آفتابم ز خانه بیرون شد
منم امروز و وحشت شب تار
حال بیچاره‌ای چگونه بود؟
رفته از سر مسیح و او بیمار
خود همه خون گریستی بر من
بودی ار دوستی مرا غم‌خوار
روشنایی ده رفت، افسوس!
منم امروز و دیده‌ای خونبار
آن چنانم که دشمنم چو بدید
زار بگریست بر دل من، زار
خاطر عاشقی چگونه بود
هم دل از دست رفته، هم دلدار؟
سوختم ز آتش جدایی او
مرهمم نیست جز غم و تیمار
روز و شب خون گریستی بر من
بودی ار چشم بخت من بیدار
کارم از گریه راست می‌نشود
چه کنم؟ چیست چارهٔ این کار؟
دلم از من بسی خراب‌تر است
خاطرم از جگرم کباب‌تر است

دیدگاه •

•

• 1392/05/21 - 17:55

+4

saman

در کافه تنهایی

چندان ز فراغت گریانم که مپرس چندان ز غمت بسوخت جانم که مپرس

چندان بگریست دیدگانم که مپرس گفتی که چگونه ای ، چنانم که مپرس

ان دوست که دیدنش بیاراید چشم بر دیدنش از دیده نیاساید چشم

ما را ز برای دیدنش باید چشم ور دوست نباشد به چه کار اید چشم

گفتم دل و جان بر سر کارت کردم هر چیز که داشتم نثارت کردم

گفتا تو که باشی که کنی یا نکنی این من بودم که بیقرارت کردم

گر با غم عشق سازگار باشد دل بر مرکب ارزو سوار اید دل

گر دل نبود کجا وطن سازد عشق ور عشق نباشد به چه کار اید دل

گفتی که چو خورشید زنم سوی تو پر چون ماه شبی میکشم از پنجره سر

اندوه که خورشید شدی تنگ غروب افسوس که مهتاب شدی وقت سحر

خون میچکدم به جای اب از دیده کار من و دل گشته خراب از دیده

بر خیز و بیا که تا تو رفتی رفته است رنگ از رخ و صبر از دل و خواب از دیده

گر وصل تو دست من شیدا گیرد وین درد فراغ راه صحرا گیرد

هم جان من از حال تو نیکو گردد هم کار من از قد تو بالا گیرد

بینم چو وفا ز بی وفایی ترسم در روز وصال از جدایی ترسم

مردم همه از روز جدایی ترسند جز من که ز روز اشنایی ترسم

گفتم چشمم ،گفت که جیحون کنمش گفتم جگرم ، گفت که پر خون کنمش

گفتم که دلم ، گفت که در این دو سه روز مجنون کنم و ز شهر بیرون کنمش

دیدگاه •

•

• 1392/05/21 - 17:30

+2

saman

در کافه تنهایی

ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد

در دام مانده باشد صیاد رفته باشد

آه از دمی که تنها، با داغ او چو لاله

در خون نشسته باشم چون باد رفته باشد

امشب صدای تیشه از بیستون نیامد

شاید به خواب شیرین، فرهاد رفته باشد

خونش به تیغ حسرت یا رب حلال بادا

صیدی که از کمندت آزاد رفته باشد

از آه دردناکی سازم خبر دلت را

وقتی که کوه صبرم بر باد رفته باشد

رحم است بر اسیری کز گرد دام زلفت؟

با صد امیدواری ناشاد رفته باشد

شادم که از رقیبان دامن کشان گذشتی

گو مشت خاک ما هم، بر باد رفته باشد

پرشور از "حزین" است امروزکوه و صحرا

مجنون گذشته باشد فرهاد رفته باشد

دیدگاه •

•

• 1392/05/21 - 16:43

+2

saman

در کافه تنهایی

بی حرمتی به ساحت خوبان قشنگ نیست

باور کنید که پاسخ آیینه سنگ نیست

سوگند می خورم به مرام پرندگان

در عرف ما، سزای پریدن تفنگ نیست

با برگ گل نوشته به دیوار باغ ما

وقتی بیا که حوصله غنچه تنگ نیست

در کارگاهِ رنگرزانِ دیار ما

رنگی برای پوشش آثار ننگ نیست

از بردگی مقام بلالی گرفته اند

در مکتبی که عزت انسان به رنگ نیست

دارد بهار می گذرد با شتاب عمر

فکری کنید که فرصت پلکی درنگ نیست

وقتی که عاشقانه بنوشی پیاله را

فرقی میان طعم شراب و شرنگ نیست

تنها یکی به قله تاریخ می رسد

هر مرد پاشکسته که تیمور لنگ نیست

دیدگاه •

•

• 1392/05/21 - 16:16

+2

saman

در کافه تنهایی

همواره عشق بی خبر از راه مي رسد

چونان مسافري که به ناگاه مي رسد

وا مي نهم به اشک و به مژگان تدارکش

چون وقت آب و جاروي اين راه می رسد

اينت زهي شکوه که نزدت سلام من

با موکب نسيم سحرگاه مي رسد

با ديگران نمي نهدت دل به دامنت

چونانکه دست خواهش کوتاه مي رسد

ميلي کمين گرفته پلنگانه در دلم

تا آهوي تو کي به کمينگاه مي رسد!

هنگام وصل ماست به بام بزرگ شب

وقتي که سيب نقره اي ماه مي رسد

شاعر!دلت به راه بياويز و از غزل

طاقي بزن خجسته که دلخواه مي رسد

زنده ياد (حسين منزوي)

دیدگاه •

•

• 1392/05/21 - 15:40

+1

یافتن پست: #رفته

تفکیک