میخواهمــــــ برایت تنهایـــ ــ ـی را معنی کنمــــــ :

در ساحل کنار جاده نشسته ای ...

هوای سرد،

صدای باد،

انتــــــظار انتــــــظار انتــــــظار … … …

دستت می سوزد با سیگار !

به خودت می آیی،

یادت می آید دیگر نه کسی است که از پشت بغلت کند،

نه دستی که شانه هایت را بگیرد،

نه صدایی که قشنگ تر از باد باشد ...

تنهایـــ ــ ـی یعنی این ….

امروز دلتنگی از من و دلم دور بود ....
بی هیچ دلیلِ مشخصی شاید ....
گامهایم را بلندتر بر می داشتم ....
نفسهایم را عمیق تر می کشیدم ...
و تمامِ مدت .. لبخندی در گوشه ی لبانم بود ....
امروز حسِ عاشقی داشتم ...
نگاهم عمیق تر شده بود ...
و من خنکایِ برگِ شبنم نشسته ی درخت را آرام نوازش می کردم
خیس از حسِ لطیفی بودم ... که به من می گفت
زندگی زیباست ... با همه غمهایش
زندگی آسان است ... با همه سختیهایش
عاشقِ حسِ لطیفم بودم
مرسی از تو ای خدایِ لحظه ها
این حس حتما نشانه ای زِ لطفِ توست

از قوی بودن خسته ام!
دلم یک شانه میخواهد
تکیه دهم به آن
بی خیال همه دنیا
و دلتنگی هایم را ببارم..

"دمش گرم...باران را میگویم:

به شانه ام زد و گفت:

خسته شدی،امروز تو استراحت کن

من به جایت میبارم..."

من در تو گمم از تو چه خبر؟ شانه هایم سرد است دم صبح سَر داغ ترا ، مرهم آزوست…

♥♥ ♥فدای سرت میشوند تمام روسری های شهر
♥♥ ♥حتی اگر تمام کلاههای دنیا را برسرم بگذاری...
♥♥ ♥من میتوانم کلاه از سرت بردارم ...
♥♥ ♥گل سرت را باز کنم...
♥♥ ♥موهایت ...
ب
ر
ی
ز
ن
د
♥♥ ♥به صندلی تکیه بدهی...
♥♥ ♥ من موهایت را شانه کنم...

تو را راندم،
و ساک‌هایت را در پیاده‌رو افکندم
اما بارانی‌ات که در خانه‌ام مانده بود
هذیان‌گویبی سر داد،
و با اعتراض آستین‌هایش را برای در آغوش گرفتنم
به حرکت در آورد.

وآن گاه که بارانی را از پنجره پرتاب کردم،
همچنان که فرو می‌افتاد،
دست‌های خالی‌اش را در باد برآورد،
چونان کسی که به نشانه‌ی بدرود،
دستی برآورد
یا آن که فریاد زند: کمک!