آرزوی من اینست که دو روز طولانی
در کنار تو باشم فارغ از پشیمانی
آرزوی من اینست یا شوی فراموشم
یا که مثل غم هر شب گیرمت در آغوشم

پیرمردی صبح زود از خانه اش خارج شد. در راه با یک ماشین تصادف کرد و آسیب

دید.عابرانی که رد می شدند به سرعت او را به اولین درمانگاه رساندند.

پرستاران ابتدا زخمهای پیرمرد را پانسمان کردند. سپس به او گفتند: «باید ازت

عکسبرداری بشه تا جائی از بدنت آسیب و شکستگی ندیده باشه.»

پیرمرد غمگین شد، گفت عجله دارد و نیازی به عکسبرداری نیست.

پرستاران از او دلیل عجله اش را پرسیدند.

زنم در خانه سالمندان است. هر صبح آنجا می روم و صبحانه را با او می خورم.

نمی خواهم دیر شود!

پرستاری به او گفت: خودمان به او خبر می دهیم.

پیرمرد با اندوه گفت: خیلی متأسفم. او آلزایمر دارد. چیزی را متوجه نخواهد شد!

حتی مرا هم نمی شناسد!

پرستار با حیرت گفت: وقتی که نمی داند شما چه کسی هستید، چرا هر روز

صبح برای صرف صبحانه پیش او می روید؟

پیرمرد با صدایی گرفته ، به آرامی گفت: اما من که می دانم او چه کسی است...!

آن نازنین کجاست که یادم نمیکند / صد غم به سینه دارم و شادم نمیکند / یک لحظه آنکه بی من هرگز نمی نشست / امشب به یاد کیست که یادم نمیکند .

.

اگر شرایط زندگی برای شما سخت شده و تحمل ندارید

و اگر در روابط عاشقانه خود شکست خورده اید

هنگامی که غم و اندوه شما را احاطه کرده

و هنگامی که اشک از چشمان شما جاری شده

فقط با ما تماس بگیرید

(روابط عمومی شرکت دستمال کاغذی اشک مال !)

خب من دیگه باید برم حال و روزم خوش نیست.خیلی ناراحتم.برم سبک بشم.این هم آخرین مطلب امروز تا شب اگه زنده بودم بیام.این شعر من خیلی دوست دارم از حامی هست.
شبها که بغض می کنی دنیا سکوت می کنه

زمان به صفر می رسه زمین سقوط می کنه

شبها که بغض می کنی به مرز مرگ می رسم

به گریه کوچ می کنم ببین چقدر بی کسم

دریایی از آرامشی من طرحی از خروش رود

زیباترین شعر جهان چشمای غمگین تو بود

ما از کدوم ساعت شب درگیر این تولدیم

که دیر به هم رسیدیم و بی وقفه شکل هم شدیم

تو که به غنچه کردن گلای باغچه دلخوشی

از عمق خاکستر شب چگونه شعله می کشی

فرصت بده گریه کنم که بی نهایت عاشقم

فکر گریز از شب و توفان این دقایقم

بگو کجای زندگیم گم شده بودی عشق من

که خاطرات من همه در تو خلاصه می شدن

شبها که بغض می کنی دنیا سکوت می کنه

زمان به صفر می رسه زمین سقوط می کنه

شبها که بغض می کنی به مرز مرگ می رسم

به گریه کوچ می کنم ببین چقدر بی کسم
خدا نگهدارتون.

همدم غم شبونه
خرس صورتی می‌دونه
بی قرارتم
خواب می‌بینم در کنارتم
بارون اشک در بهارتم...

عکس تو تو قاب قلبمه
یاد تو همیشه با منه
خوشه خوشه‌های خاطره
توی دشت دل یه خرمنه

عزیز دلک... نازی خوشگلک
گنجیشگ دلت... می‌زنه پرک
کاسه‌ی دلم... ورداشته ترک

یک امشب نباشی دلتنگک
بی‌غصه... خوش و شوخ و شنگک
شمع و گل شیرینی رنگینگ
تولد نازی مبارک

این شعر رو محمد رضا فروتن توی فیلم شب یلدا می‌خوند... نمی‌دونم غمش بیشتره یا شادیش... اما حسش رو دوست دارم...

همونی که خودت می‌دونی...

وقتی نیستی یه خونه صدای تو
با خودم حرف میزنم به جای تو
هی قدم میزنمو اشک میریزم
نمیدونی پر غصه م عزیزم

میشینم سر روی زانو میذارم
به خدا دیگه دارم کم میارم
واسه من نذاشتی هیچ نشونه ای
تازه فهمیدم چقدر دیوونه ای

فکر میکردم میشه بود ازت جدا
منو از رو بردی برگردُ بیا
نمیدونی الان دارم چی میکشم
فکر نمیکردم که دلتنگت بشم

فکر میکردم میشه بود ازت جدا
منو از رو بردی برگرد ُ بیا
نمیدونی الان دارم چی میکشم
فکر نمیکردم که دلتنگت بشم

غم غربت داره این اتاق من
نذار گریه باز بیاد سراغ من
تا نمردم تنها توی خونمون
عزیزم خودتو زودتر برسون

به سلامتی هرکی زدیم رفت
بزنیم به سلامیته غم
شـــایـــــد اونـــــــم رفـــــــت ...........

حتی فکرش را هم نکن...!!
که بی تو...!!
سر به بیابان می گذارم...!!
یا اتاقکی در همسایگی تنهایی اجاره میکنم...!!
یا اینکه...!!
غم تو خم می کند کمر زندگیم را...!!
نه...!!
اما باور کن...!!
هر روز حسرت لحظه هایی را می خورم که مانندی ندارند...!!
و دلم کلی برای* لبخندهایم* می سوزد...!!
لبخندهایی که فقط *خرج تو *می شدند...!!
و...!!
به بزرگی خداوند قسم...!!
تمام خنده های امروزهایم...!!
طراوت یک تبسم کوتاه آن روزها را ندارد...!!
قبول کن...!!
که افکارت...!!
هردویمان را تباه کرد

دلم گرفته از آدمایی که میگن دوستت دارم اما معنیشو نمیدونن ، از آدمایی که میخوان ماله اونا باشی اما خودشون مال تو نیستند ، از اونایی که زیر بارون برات میمیرن و وقتی آفتاب میشه همه چیز یادشون میره !