تقدیم به ...
شادم كه در شرار تو مي سوزم
شادم كه در خيال تو مي گريم
شادم كه بعد وصل تو باز اينسان در عشق بي زوال تو مي گريم
پنداشتي كه چون ز تو بگسستم ديگر مرا خيال تو در سر نيست
اما چه گويمت كه جز اين آتش بر جان من شراره ديگر نيست
شب ها چو در كناره نخلستان كارون ز رنج خود به خروش آيد
فريادهاي حسرت من گوئي از موج هاي خسته به گوش آيد
شب لحظه اي بساحل او بنشين تا رنج آشكار مرا بيني
شب لحظه اي به سايه خود بنگر تا روح بي قرار مرا بيني
من با لبان سرد نسيم صبح سر مي كنم ترانه براي تو
من آن ستاره ام كه درخشانم هر شب در آسمان سراي تو
غم نيست گر كشيده حصاري سخت بين من و تو پيكر صحراها
من آن كبوترم كه به تنهائي پر مي كشم به پهنه درياها
شادم كه همچو شاخه خشكي باز در شعله هاي قهر تو مي سوزم
گوئي هنوز آن تن تبدارم كز آفتاب شهر تو مي سوزم
در دل چگونه ياد تو مي ميرد ياد تو ياد عشق نخستين است
ياد تو آن خزان دل انگيزيست كاو را هزار جلوه رنگين است
بگذار زاهدان سيه دامن رسوا ز كوي و انجمنم خوانند
نام مرا به ننگ بيالايند اينان كه آفريده شيطانند...

غمگینم همانندِ قماربازی که،

در حال نگریستن به ورقهایی است که با رو کردن هیچ یک از آنها

امیدی به بازگشت زندگی از دست رفته اش ندارد...!

چشمانم غرق در اشکهایم شده ....
دیگر گذشت ، تو کار خودت را کردی ، دلم را شکستی و رفتی ....
همه چیز گذشت و تمام شد ، این رویاهای من با تو بود که تباه شد...
انگار دیگر روزی نمانده برای زندگی ، انگار دیگر دنیای من بن بست شده ، راهی ندارم برای فرار از غمهایم...
این هم جرم من بود از اینکه برایت مثل دیگران ن...بودم، کسی بودم که عاشقانه تو را دوست داشت ،دلی داشتم که واقعا هوای تو را داشت ....
دیگرگذشت ، حالا تو نیستی و من جا مانده ام ، تو رفته ای و من بدون تو تنها مانده ام ، تو نیستی و من اینجا سردرگم و بی قرار مانده ام....
فکر دل دادن و دلبستن را از سرم بیرون میکنم ، هر چه عشق و دوست داشتن است را از دلم دور میکنم،اگر از تنهایی بمیرم هم دلم را با هیچکس آشنا نمیکنم....
دیگر بس است ، تا کی باید دلم را بدهم و شکسته پس بگیرم، تا کی باید برای این و آن بمیرم؟

ببخش از چیز هایی که من نداشتم/تو عشق باسه تو کم گذاشتم
آخه لحظه ای من پر غم بود/بودم با تو خیلی کم بود
کاش میشد دنیا مال بود/تو زمین و آسمون مال من بود
قدرت خدا مال من بود/که نریو که نریو
باور می کردی که دستاتو میگیرم/یا خدا میشدم و دنیاتو میگیرم
یا انقدر در میزنم که /نه نمیتونم با کس دیگه ای بمیرم

رفت و از این خونه گذشت/باز دل دیونه شکست
باز صدای قلب من/در امد و پرم شکست
بزار رها شم از این شبایی /که هر دقیقه اش ترس و سیاهی
نرو نرو ....
تموم حرف یک رفتنه/غرور مرد شکستنه
بشین به پای حرف من/این آخرین غم منه

احساسات نسبت به نفر قبلیت چیه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
1.خیلی باحاله،انده خندست
2.خجالت می کشم ازش
3.دوستش دارم !
4.دوست دارم بخورمش
... ... ... 5.اصلا دوسم نداره
6.حالا چی می شد یکی دیگه قبل ما میومد ؟
7.نفر بعدی لطفا !!
8.می خوام بزنمش
9.خیلی باهوشه
10.با شخصیته
11.خسته کنندست
12.غمگینه
13.زیر آب زنه
14.خیلی وحشتناکه
15.لوس و بی مزه
16.خیلی دوست داشتنیه
17.اه بازم این اومد
18.وای چقدر فک می زنه این
19.من نخوام اینو ببینم باید کیو ببینم
20.نمیشه بگم . شششش . . . . . . . ..!! !
21.خیلی مهربونه
22.دلم می خواد اددش کنم دوسم داری؟
23.بچه با نمک و خوبیه
24.بابا باور کن چاکرم
25.می خوام بکشمش
26.وای چقدر پولداره
27.ترسناکه
28.سرسام گرفتم از دستش
29.تو کی هستی؟
30.حرف مفت زیاد میزنه
31.چی بگم والا...
32.مهربونه
33.خشنه
34.کرکره خندست
35.باهوشه
36.عجب جیگریه ها.. .
37.حوصلشو ندارم
38.با من دوست میشی؟
39.خیلی بدی
40.هنوز بچه ای
41.با من ازدواج می کنی؟
42.تورو خدا با من دوست شو

شب ها که بغض میکنی/دنیا سکوت میکنه
زمان به صفر میرسه/زمین سقوط میکنه
شب ها که بغض میکنی /به مرز مرگ میرسم
به گریه کوچ میکنم/ببین چقدر بی کسم
دریایی از آرامشی/من طرحی از خروش رود
زیبا ترین شعر جهان/ چشمان غمگین تو بود
مشت کدوم ساعت شب/درگیر این سفر شدیم
چه دیر به هم رسیدیم به وقفه شکل هم شدیم
................................................................
یادش بخیر این آهنگ تقدیم به عشقم کرده بودم از حامی بود مثل همین شعر شده بودم ولی آخرش خیانت کرد و رفت.

حکایت من ،حکایت کسی است که عاشق دریا بود ، اما قایق نداشت ؛ دلباخته سفر بود ، اما همسفر نداشت ؛ حکایت کسی است که زجر کشید ، اما ضجه نزد ؛ زخم داشت ، ولی ناله ای نکرد ؛ نفس میکشید اما همنفس نداشت. خندید ، غمش را کسی نفهمید.

یارب تو او را همچو من بر غم گرفتارش مکن

در شهر غربت ای خدا هرگز تو ازارش مکن

هر چند او از رفتنش چشمان من گریان نمود

لیک ای خدای مهربان از غصه پر بارش مکن . . .

این روزها دیگر

تعداد موهای سفیدم را نمی‌دانم

گاهی برای یادبود لحظه‌ای کوچک

یک روز کامل جشن می‌گیرم

گاهی

صد بار در یک روز می‌میرم

حتی

یک شاخه از محبوبه‌های شب

یک غنچه مریم هم

برای مردنم کافی است

گاهی نگاهم در تمام روز

با عابران ناشناس شهر

احساس گنگ آشنایی می‌کند

گاهی دل بی دست و پا و سر به زیرم را

آهنگ یک موسیقی غمگین

هوایی می‌کند

اما

غیر از همین حس‌ها که گفتم

و غیر از این رفتار معمولی

و غیر از این حال و هوای ساده و عادی

حال و هوای دیگری

در دل ندارم

رفتار من عادی است