چرا غم ها نمی دانند که من غمگین ترین غمگین شهرم ، بیا هی دوست با من باش که من تنهاترین تنهای شهرم
چرا غم ها نمی دانند که من غمگین ترین غمگین شهرم ، بیا هی دوست با من باش که من تنهاترین تنهای شهرم
حافظه ی انسان های غمگین قوی است ؛
به یاد می آورند که در کدامین ؛
لحظه ؛
کدامین کوچه و خیابان ؛
کدامین ثانیه ها ؛
به دار آویخته شد " احساساتشان " ..
