ینی یه دونه پشه نیم ساعته کاری با من کرد که چنگیز خان با مردم دنیا نکرد !!!

ﭘﻴﺮ ﻣﺮﺩ ﺑﻪ ﻣﻨﺸﻲ ﺍﺵ ﮔﻔﺖ ﻳﮏ ﻫﻔﺘﻪ
ﺑﺮﻳﻢ ﺷﻤﺎﻝ !
ﻣﻨﺸﻲ ﺑﻪ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﮔﻔﺖ ﻳﮏ ﻫﻔﺘﻪ
ﻣﻴﺮﻡ ﻣﺎﻣﻮﺭﻳﺖ !
ﺷﻮﻫﺮﻩ ﺑﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺧﺘﺮﺵ ﮔﻔﺖ ﻳﮏ...
ﻫﻔﺘﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﺧﺎﻟﻴﻪ !
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺧﺘﺮﺵ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩ ﺧﺼﻮﺻﻴﺶ
ﮔﻔﺖ ﻳﮏ ﻫﻔﺘﻪ ﻣﻴﺮﻩ ﻣﺮﺧﺼﻲ !
ﺷﺎﮔﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﺑﺎﺑﺎﺑﺰﺭﮔﺶ ﮔﻔﺖ ﺁﻗﺎ ﺟﻮﻥ
ﻳﮏ ﻫﻔﺘﻪ ﺗﻌﻄﻴﻠﻢ ﻣﻴﺸﻪ ﺑﺮﻳﻢ ﺷﻤﺎﻝ؟ !
ﭘﻴﺮﻣﺮﺩ ﺯﻧﮓ ﺯﺩ ﻗﺮﺍﺭﻭ ﺑﺎ ﻣﻨﺸﻲ ﮐﻨﺴﻞ
ﮐﺮﺩ
منشی به شوهر گفت قرارم کنسل شد
شوهره هم قرار کنسل کرد
دوست دختره با شاگردش گفت بیا سر کلاس
شاگرد هم به بابا بزرگش گفت من نمیام شمال
دوباره ﭘﻴﺮ ﻣﺮﺩ ﺑﻪ ﻣﻨﺸﻲ ﺍﺵ ﮔﻔﺖ ﻳﮏ ﻫﻔﺘﻪ
ﺑﺮﻳﻢ ﺷﻤﺎﻝ !

در مردها:حسی هست که اسمشو میذارن "غیرت" و
به همون حس تو خانوما میگن:"حسادت"
اما من،به هردوشون میگم "عشق"
تا عاشق نباشی نه غیرتی میشی نه حسود!

نقش من در بازی دنیا سیاهی لشگر است
آتشی هستم که تنها حاصلش خاکستر است
ظاهرآ هستم میان مردم اما نیستم
نیستی هم از چنین بیهوده بودن بهتر است

[محتشم فتحی آذر]

مردم شهر سیاه
خنده هاشان همه از روی ریاست
دلشان سنگ سیاست
ما در این شهر دویدیم ، دویدیم
چه سود !
خبر از عشق نبود
و تو ای مرغ مهاجر
که از این شهر گذر خواهی کرد
نکند از هوس دانه گندم
به زمین بنشینی !

مرد : ناهار چی داریم ؟

زن : ماکارونی

مرد : نمی خورم دوست ندارم

زن : چطور شنبه و یک شنبه و دو شنبه

و سه شنبه و چهار شنبه و پنج شنبه خوردی دوست داشتی !

گاهی وقتا حستو / بسوی مــن روانــه کن
گاهی وقتا هـوسٍ / بوسه ی عاشقانه کن

گاهی وقتا که تنت / لـبریزه از حـــرارتٍ
بیا به لحظه ای که / قشنگترین حماقتٍ

بیا یک بوسه همراه شو / با این احساس سردرگم
نترس از حــرف این دنـیـا / نترس از حـرف این مردم

بـیـا حـرفـامـــو بــاور کــن / غم و اندوه و کمتر کن
نه این بوسه برام بس نیس / بیا حالم رو بهتر کن

بردیا نجفی///خرداد

مثل «مـاســولـه»‌اند آدمها
«سقف آرزوهای» ما مثلا
می‌شود حیاط  مرد بالایی!

[حسن غلامعلی‌فرد]

هیچ کس با بخشیدن کوچک نمی شود؛
و گرنه خداوند اینقدر بزرگ نبود...

مهم نیست که بزرگ باشی یا کوچک.

مهم اینه که اینقدر آدم باشی که سر حرفت بایستی...

وگرنه دهان هر نامردی بوی گند دوستت دارم میدهد

بعضیها مرد بدنیا میان /بعضیها روزگار مردشون میکنه/ بعضیها مردهستند ولی روزگار نامردشون میکنه/ صفای تو که مرد بدنیا اومدی وتو این روزگار نامرد مرد موندی